سخنان قصار امام علی (ع)
**در هنگام فتنه، همچون شتر نر دو ساله باش
که کوهان ندارد تا بر پشتش سوار شوند و پستان ندارد
تا شیرش را بدوشند.
**طمع کار خود را خوار می کند.
**در شگفت شوید از انسان که با دو قطعه چربی (چشم ها) می بیند،
با تکه ای گوشت (زبان) سخن می گوید،
با استخوانی (گوش ها) می شنود
و از سوراخی تنفس می کند.
**چون بر دشمن پیروز شدی ، عفو او را شکرانه پیروزیت قرار بده.
**آیا ندیدید کسانی را که آرزوهای دور و دراز داشتند و بناهای محکم
و استوار ساختند
و اموال بسیار اندوختند چگونه خانه هایشان گور شد
و آنچه جمع کرده بودند تباه گشت اموالشان به وارثان رسید
و همرانشان به دیگران.
**کسی که عملش سبب پیشرفتش نشود ، نسبش باعث
ترقی اش نمی شود.
**نیکوکار از کار نیک بهتر و بدکار از کار بد بدتر است.
**زبان عاقل پشت دل اوست و دل احمق پشت زبانش.
**اگر بر زبانت حاکم نباشی ، همچون درندگان تو را نابود می کند.
امام سجاد ـ علیه السلام ـ فرمود:
«لاتَخْلُو الاَرْضُ الى اَنْ تَقُومَ السّاعَةُ مِنْ حُجَّة وَ لَوْلا ذلِکَ لَمْ یُعْبَدِ اللهُ؛
زمین تا روز قیامت خالى از حجت نیست، و اگر حجت الهى نبود، خدا پرستیده نمى شد.»
این حدیث به خوبى نشان مى دهد که در این زمان نیز حجت الهى وجود دارد. منتهى این امام باید معصوم باشد
و معرفى شده ازطرف خدا و امامان قبلی،
همچنین آن حضرت فرمود:
«الامامُ لایکونُ الّا مَعْصُوماً وَ لَیْسَت العِصْمَةُ فى ظاهِرِ
الخِلْقَةِ فَیُعْرَفَ بِها وَ کذلِکَ لایَکُونُ الاّ مَنْصُوصاً؛
جز معصوم احدى شایسته امامت نیست و چون عصمت یک نشان ظاهرى در خلقت نیست(
که همگان) بشناسند، باید امام از طرف خدا (تعیین) و اعلام شود.»
و در خطبه معروف خود در مسجد جامع شام در حضور یزید بن معاویه فرمود:
«رسول خدا، و وصى او على ـ علیه السلام ـ ، سید الشهداء (حمزه)، جعفر طیار، دو سبط این امت و مهدى [این امت] از ماست.»
