در آستانه اربعین حسینی

مهدی جان

ای ڪاش جهان پَرتُوِ نــورت میشد

می آمدی و محوِ حضــــورت میشد

این لشگرِ اربعــین ارباب حســــین

ای ڪاش که لشگرِ ظهورت میشد

اربعین حسینی نزدیک است و ایامی که در آن قرار داریم، روزهایی است که آل الله را به سرپرستی حضرت زینب(سَلامُ الله عَلَیْها) شهر به شهر می­گردانند. و در عظمت مصیبت آن بانوی عظیم القدر همین بس که اهل بیت حضرت امام حسین(عَلَیْهِ‌السَّلام) و خاندان رسالت را به مجالس شراب و معصیت می­بردند. 

آن بزرگوار این همه فجایع را متحمل شدند و تاج سری بمانند حضرت امام حسین(عَلَیْهِ‌السَّلام) و تمام عزیزانشان را از دست دادند، ولی با وجود آن وقتی وارد مجلس ابن زیاد شدند، در جواب جسارت آن ملعون که: دیدید خداوند با شما چه کرد، فرمودند: «ما رأیت الاّ جمیلاً» . آری ، وقتی دل رو به قبله شد و انسان در اثر اجابت، عبد گشت، هر آنچه را که در راه خداوند متحمل می­شود.اعم از مصائب و مشکلات، همه را را زیبا می­بیند و این زیبائی، زیبائی توحید است. زمان، زمان ارتباط با آن بزرگواران است تا پرتوی از نور ایشان بر قلوب ما هم بتابد. ارتباط در پرتو اجابت میسر است.

هر چقدر اعمال انسان با فرامین قرآن کریم مطابقت داشت، با آن بزرگواران مرتبط هست؛ حضرت زینب(سَلامُ الله عَلَیْها) از بزرگترین حافظان دین هستند. کمال عاشوار در اربعین است. اگر اربعین نبود، واقعة عاشورا در سرزمین نینوا مدفون می­شد. در نتیجة تلاش­های پیگیر حضرت امام سجاد(عَلَیْهِ‌السَّلام) و حضرت زینب کبری(سَلامُ الله عَلَیْها) بود که شهر به شهر گشتند و مظلومیت خود را نشان دادند و به این وسیله پیام عاشورا را به گوش جهانیان رسانیدند و اسلام را زنده نگه­داشتند.

شیعه هم باید مانند آن بزرگواران، در رسانیدن پیام­های حسینی که همان پیام­های قرآن است از هیچ تلاشی کوتاهی ننماید و به این ترتیب با آنان ارتباط برقرار نماید. روز مقدّس اربعین، روز کمال است. اربعین مرادف با کمال است؛ به عنوان نمونه: جنین بعد از چهل روز از نطفه بودن به علقه می­رسد و بعد از چهل روز علقه به مضغه تبدیل می­شود و به همین ترتیب ادامه می ­یابد .

سلام بر خدیجه کبری

شعر ویژه وفات حضرت خدیجه (س)

والا مقام ! ای مادر زهرا خدیجه

مادربزرگ زینب کبری خدیجه

خرج خدا شد ثروتت یک جا خدیجه

کوری چشم شور بعضی‌ها خدیجه ...

انگشتر عشق پیمبر را نگینی

الحق و الانصاف اُمّ المؤمنینی

هم گوهر نابی و هم گوهرشناسی

ای تاجر خوش ذوق ! پبغمبرشناسی

تنها نه در مکّه ، در عالم سرشناسی

از بیعتت پیداست که حیدر شناسی

عطر علی دارد سراپای وجودت

بانو! مِی ‌کوثر گوارای وجودت

بوی نبوّت را که استشمام کردی

بهر رواج دین حق اقدام کردی

اسلام را با همتت اسلام کردی

کفّار را با ثروتت ناکام کردی

بوده اساس دین و آیین پیمبر

اخلاق او ، اموال تو ، شمشیر حیدر

عیسی غلام همسرت تا روز محشر

مریم کنیز دخترت تا روز محشر

عصمت نخی از معجرت تا روز محشر

باقی ست نسل کوثرت تا روز محشر

مِهرت برای آسمان‌ها و زمین بس

ماه خدا آمد

میهمانی شد شروع ای عاشقان

نورحق کرده طلوع ای عاشقان

(♥) حلول ماه  رمضان مبارک باد (♥)

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم

مَنْ مَنَعَهُ الصَّوْمُ مِنْ طَعَامٍ یَشْتَهِیهِ کَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ أَنْ یُطْعِمَهُ مِنْ طَعَامِ الْجَنَّةِ وَ یَسْقِیَهُ مِنْ شَرَابِهَا

حضرت محمد که درود خداوند بر او و اهلش باد فرموده اند :

کسى که روزه او را از غذاهاى مورد علاقه ‏اش باز دارد برخداست که به او
از غذاهاى بهشتى بخورانند و از شراب هاى بهشتى به او بنوشاند.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج 40 ، ص 331 ، ح 13

تقدیم به معلمم

امام سجّاد ( علیه السّلام ) :


« حَقُّ سائِسِکَ بِالعِلمِ ، التَّعظیمُ لَهُ و التَّوقیرُ لِمَجلِسِهِ و حُسنُ الاِستِماعِ إلَیهِ ؛»

حق استاد تو این است که بزرگش دارى و محضرش را محترم
شمارى و با دقّت به سخنانش گوش بسپارى .


من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 620





معلم ای فروغ آسمانی
معلم مهر پاک جاودانی

معلم ای چراغ راه دانش
معلم آیه های مهربانی

مرا از جهل و نادانی رها کن
مرا با علم و ایمان با خدا کن

بیا ای گل تو از گهواره تا گور
مرا با علم و دانش آشنا کن

دلی شفاف چون آیینه داری
محبت و صفا در سینه داری

اگر داری گهی اخمی به چهره
ولی بی شک دلی بی کینه داری

معلم ای چراغ آفرینش
تو هستی افتخار آفرینش

تو هستی گوهر نایاب دریا
عجب دارم ز تاب آفرینش

گام به دنیا گذاشتم؛ همه جا تاریک بود. دنیای من، دنیای سیاهی جهل بود.
همیشه می پنداشتم این جهان، غرق در پدیده های پوچ است
و البته ریز و درشت هایی که برایم گنگ و بی معنا بود.

من با شنیدن کلماتی بزرگ می شدم که حتی معنای آنها را به خوبی نمی دانستم.
دریچه ای از دانایی به رویم باز نبود. تا اینکه روزی، دستی مهربان
پنجره اتاق ذهنم را گشود و غبار تاریکی را از دلم زدود.

آنگاه چشمانم به نور دانایی روشن شد و کسی به من آموخت
جدال با سیاهی جهل را. کسی به من آموخت که قلبم را به مهمانی نور علم ببرم.

به قلبم آموخت که از ظرفیت عشق آکنده شود تا مظروف دانش قرار گیرد
مگر نه اینکه «اَلْعِلْمُ نُورٌ یقْذِفُهُ اللهُ فِی قَلْبِ مَنْ یشاءُ»؟!


پس من چگونه سپاس گزار مهربانی های آموزگاری باشم که مرا به
ضیافت آسمانی علم بُرد و بر سفره نور نشانْد و دانایی را به من تعارف کرد؟
هزاران هزار سپاس، آموزگار من!

 

سلام بر باقرالعلوم

مقــــــدمه

امام باقر (ع) دارای ملکات فاضله اخلاقی، دینی و علمی و همانند خورشیدی پر فروغ، بر سپهر دانش پرتو افکن بود به گونه-ای که بیشترین حدیث از آن حضرت و فرزندشان است و این بزرگ ترین گواه در شخصیت علمی ایشان به شمار می رود. آن حضرت سر انجام توسط مامور هشام، در شهر مدینه به شهادت رسیدند و در بقیع دفن گردیدند.

منادی ماتم رسید

آنان که می خواهند "طوفان گناهان" غرق شان نکند

آنان که از "امواج ناملایمات روزگار" خسته اند

و آنان که دلی می خواهند موّاج از مِهر پسر فاطمه (س)

به گوش ...

"سریع ترین" و "وسیع ترین" کشتی عالم ، در راه است

هر که هستی و هر چه هستی ... مهم نیست

کشتی حُ س ی ن ابن علی علیه السلام میهمان می پذیرد


هر که دارد هوس عشقِ حُ س ی ن

بسم الله ...

از آسمان منادی ماتم رسیده است
فبک علی الحسین، محرّم رسیده است

ای آسمان ببار که دل‌ها گرفته است
خون گریه کن که قافله ی غم رسیده است

مشکی به تن کنید که احرام نوکری است
ایام شور و نوحه و سر دم رسیده است

ره وا کنید دست به سینه ادب کنید
زهرا ز عرش با کمر خم رسیده است

با گریه بر غم تو به معراج می‌رویم
این ارث مادری است دمادم رسیده است

نام تو ای مبدل السیئات بالحسنات
هر جا به داد توبه آدم رسیده است

والفجر کربلای تو قبل از طلوع عشق
تا ابتدای سوره مریم رسیده است

ای وای رد نیزه و شمشیر کیست این
تا بوسه‌گاه حضرت خاتم رسیده است

تا زنده‌ام بر غم تو گریه می‌کنم
شکر خدا به زخم تو مرهم رسیده است

از غیر خط کرب و بلا دم زدن چرا
از جانب حسین مگر کم رسیده است

حالا زمان یاری مظلوم کربلاست
هل من معین خطاب به ما هم رسیده است

مانده است ایمن از فتن آخرالزمان
هر کس که در حوالی پرچم رسیده است

حضرت معصومه (س) در کلام علما و بزرگان

رهنمودهای بزرگان پیرامون حضرت فاطمه معصومه (س)

درســـوگ امام صـــادق (ع)

شهادت جانسوز رئیس مذهب شیعه امام جعفر صادق (ع) تسلیت باد

بقیـــــة الله آجرک اللــــه فی مصیبة جدک الامام الصــــادق

« مدینه » همچنان مظلوم است و … « بقیع » مظلوم تر ...!

رنجــ نامه ی نانوشته شیعه،

بر خاک و سنگ مزار صادق آل‌پیامبر ،

گویاتر از هر زمان به شِکْوه و شهادت ایستاده است

زین ماتمی که چشم ملائک ز خون تر است

گویا عزای صادق آل پیغمبر است

یارب چه روی داده کزین سوگ جانگداز

خلقی پریش خاطر و دلها پر آذر است

مُلک و مَلک به ناله و افغان و اشک و آه

چون داغدار ، حضرت موسی بن جعفر است

خون می رود ز فرط غم از چشم شیعیان

زیرا که قلب عالم امکان مکدر است

در مجلسی در حضور امام صادق (ع) کسی گفت: از خدا بهشت می طلبـم

امـام فرمـود: شمـا اکنون در بهشـت هستیـد از خـدا بخواهیـد بیرونتـان نـکند

گفـتند: چطـور در بهشـتیـم؟

حضـرت فرمـودند: مگـر شمـا اقـرار به امـامـت مـا ندارید؟

هـمین معـنای بهشـت است.

از خـدا بخواهـید از دستتـان نگیـرد

بحارالانوار ج 48 ص 102

اجـرکـ الله یـا صـاحـب الزمـان

استغفار نجات بخش

چه استغفاری مانع نوشتن گناه می شود؟

امام صادق (ع) :

هرگاه بنده گناهى مرتکب شود ، از بامداد تا شب به او مهلت داده مى ‏شود .

 اگر آمرزش خواست ، آن گناه برایش نوشته نمى‏ شود .

الکافی : 2 / 437 / 1 منتخب میزان الحکمة : 428

عمرم همه را تباه کردم چه کنم

پرونده خود سیاه کردم چه کنم

تو عفو کنى از کرمت اما من

از این که تو را گناه کردم چه کنم

با من همه جا رفیق راهى یارب

از درد نگفته ام گواهی یارب

من عبد ذلیل و تو خداوند جلیل

از من آهى زتو نگاهى یارب

بگذشته گناهم از شماره یارب

جز عف تو نیست راه چاره یارب

من عبد فرارى تو ام یا الله

در باز کن آمدم دوباره یارب

در کوى تو رنج ره نیاید به حساب

جرم من رو سیه نیاید به حساب

سوگند به عفوت که گناه ثقلین

پیش کرمت گنه نیاید به حساب

عمرى به گناه پا فشردم یا رب

بار دل خود به دوش بردم یارب

تو ناز مرا کشیدى و من غافل

سیلی زهواى نفس خوردم یا رب ...

قصه تلخ ســــــــیزده بـــدر