بار الها مددی کن
که کنار پسر فاطمه هنگام اذان
سحر جمعه ای از این ایام
پشت دیوار بقیع
ما بایستیم به نماز
نمازی که نثار حرم و گنبد برپا شده ی
حضرت زهرا بکنیم.
***********************************
سالروز تخریب قبور مطهر اهل بیت (ع) در بقیع
به دست بــــدعـت گـــــزاران بی بصیرت وهـــابی
به حضور امام زمان (ع) و شیعیان اهل بیت (ع)
تسلیت و تعـــــــزیت باد.
امروز در ادامه بررسی صلاحیت وزرا ، آقای پزشکیان بعنوان موافق وزیر پیشنهادی
علوم ( آقای میلی منفرد ) پشت تریبون رفت . مطالب او خارج از عرف موافق و
مخالف حرف زدن بود . همه را به اصطلاح نصیحت کرد !!!
نقش یک پدر دلسوز و خیر اندیش !!!
از قرآن و تاریخ اسلام و رحمت پیامبر و گذشت علی و .... همه و همه را گفت
تا بگوید فتنه را بی خیال . گذشته گذشت !!!
جالب تر اینکه برای تبرئه فتنه گران حتی گزینشی به فرمایشات رهبری هم استناد کرد !!!
عجبا ! کلمة حق یراد بها الباطل ... حالا هم تکرار میشود !
او گفت گذشته را نبش قبر نکنیم ... گذشت و رفت !!!
اما کاش آقای نماینده کمی صداقت بخرج میداد و مثلا صادقانه میگفت : جریان
فتنه بزرگ ترین اقدام دشمن برای براندازی بود ...
کاش میگفت که علی (ع) خشن ترین و سخت ترین برخورد را با فتنه گران نهروان داشت...
کاش میگفت که فتنه گرانی که پا روی خون شهدا گذاشتند
و حتی حرمت امام حسین را نگه نداشتند ، اگر غیرت و صداقت دارند
از پیشگاه ملت و رهبری عذر خواهی کنند...
کاش آقای پزشکیان بیش تر از آنکه بخواهد پیروان ولایت را موعظه کند ،
رفقای فتنه گر خودش را نصیحت میکرد ...
تا ما تصور نکنیم دارد از دین استفاده ابزاری و تفسیر به رای میکند...
آقای پزشکیان ! این " گلچین جهت دار " جنابعالی بدترین جفا به دین و اهل بیت است .
این دقیقا همان شیوه منافقین صدر اسلام است که نه خود را بر دین ، بلکه دین را بر
رفتار خود تطبیق میدهند.
این پیامبر و قرآنی که اینقدر با آب و تاب آموزه های شان را مصادره به مطلوب میکردی
این سال های اخیر نیامدند . از قبل بودند
زمان فتنه هم همین آموزه ها وجود داشت
کاش دوستان فتنه گرت را نصیحت میکردی که دل رهبری را خون نکنند ،
خون شهدا را لگد مال نکنند ، به دروغ کشته سازی نکنند ، حرمت عاشورا
و امام حسین را نشکنند ... تا ما سخنان امروزت را بحساب دلسوزیت میگذاشتیم
نه توجیه و عوام فریبی
کاش همین امروز با همان صراحتی که دلسوزان نظام و رهبری را نصیحت میکردی
که همه چیز را فراموش کنند دوســـــتان بـــد پیشینه ات را نصیحت میکردی که به
وابستگی شان به اجانب اقرار کنند...
کاش لا اقل اینقدر انصاف داشتی که مواضع و دیدگاه های جناحی و گروهیت را لباس
دین نمی پوشاندی ...
و اگر نبود فرمایشات عمارگونه و صریح " آقای کریمی قدوسی " نماینده با بصیرت
مشهد مقدس شاید بعضی ساده لوحان ، جفنگ هایت را دلسوزی و دغدغه دینی
می انگاشتند .
آری !
آقای کریمی قدوسی امروز نقاب از چهره نفاق و فتنه برداشت ...
و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون
عکسهای قدیمی و تاریخچه حرم امام رضا
مجموعه: مکانهای زیارتی ایران و جهان
عکسهای قدیمی و تاریخچه حرم امام رضا
با
شهادت امام رضا (ع) در سال 203 پیکر پاکش در کنار قبر هارون الرشید به خاک
سپرده شد این امارت در میان باغی بزرگ و زیبا قرار داشت که متعلق به حمید
بن قحطبه والی توس بود گویند هنگامی که امام رضا (ع) به مرو می رفتند در
بین راه در خانه حمید بن قحطبه فرود آمدند و محل تدفین خود را مشخص نمودند .
با توجه به این مطلب اولین بنای آرامگاه همان بقعه هارون الرشید بوده است که توسط مأمون عباسی بنا شده است که بقیه بنای حرم بر روی آن ساخته شده است از این تاریخ به بعد تا دوره دیلمیان نشانه ای از تجدید یا مرمت حرم در دست نمی باشد سبکتکین (387 ـ 366 هـ ق ) پادشاه متعصب غزنوی حرم مطهر را ویران و زیارت آن را ممنوع کرد پس از آن عمید الدوله فایق در تکمیل بقعه و آبادانی مشهد کوشید.
در سال 400 هـ ق ابوبکر شه مرد به دستور سلطان محمود غزنوی بنای بقعه بار دیگر بازسازی کرد با توجه به سنگ نوشته قبر امام رضا(ع) به نظر می رسد بنای حرم در سال 516 هـ ق تجدید یا تعمیر شده است . بنای بقعه به سال 548 هـ ق آسیب فراوان دید.
در روزگار سلجوقیان شرف الدین ابوطاهر قمی پس از مرمت بنا گنبدی کاشی کاری شده را بر روی قبه حرم بنا کرد و مناره ای را کنار آن ساخت در دوره خوارزمشاهیان (612 هـ ق ) روضه رضوی مورد توجه قرار گرفت که کتیبه هایی از آن زمان در حرم موجود می باشد.
در زمان چنگیز بقعه دچار ویرانی شد . در
زمان غازان خان و سپس سلطان محمد خدابنده الجایتو در تعمیر و تزئین حرم
مطهر کوشید . در قرن هشتم بنای حرم عبارت بوده است از : حرم ، مسجد بالاسر و
چند بنای کوچک متصل به ضلع شمالی و یک مدرسه ( به تصریح ابن بتوته جهانگرد
معروف ) . در زمان شاهرخ تیموری و همسرش گوهرشاد حرم مطهر توسعه قابل
توجهی پیدا کرد .
در این دوره سال 821 هـ ق نخستین مسجد جامع شهر مشهد
با نام مسجد گوهرشاد در سمت قبله حرم مطهر بر پا شد سپس بنای «دارالحفاظ»
«مسجد فرق الذکر» « دارالسیاده » و سر انجام « تحویل خانه یا خزانه بر پا
شد .
پیرامون مجموعه نیز سه مدرسه به نام های
مدرسه پریزاد ، مدرسه بالاسر ، مدرسه دودرب ساخته شد در زمان سلطان حسین
بایقرا ( 875 ـ 912) به کوشش امیر علی شیر نوایی صحن کهنه و اساس ایوان طلا
به وجود آمد صحن انقلاب در زمان شاه عباس اول وسعت یافت در زمان شاه
طهماسب صفوی مناره نزدیک گنبد مرمت و طلاکاری شد و در سال 932 هـ ق خشتهای
نفیس کاشی روی گنبد به خشتهای طلا مبدل شد بعد از غارت خشتهای طلای گنبد در
شورش عبدالمؤمن خان ازبک شاه عباس در سال 1010 هـ قبه تجدید بنای آن دستور
داد که شرشح آن در کتیبه میناکاری شده دور گنبد به خط علیرضا عباسی نقش
بسته است . ـ در زمان شاه عباس صحن کهنه (انقلاب ) گسترش یافت و ایوان
شمالی اتاقها غرفه ها و سردرها و ایوانهای شرقی و غربی آن احداث گردید .
روضه
منوره که پیکر مقدس حضرت رضا (ع) در آن مدفون است زیر گنبدی زرین و با
شکوه قرار دارد و هسته مرکزی بناهای آستان قدس رضوی به شمار می آید. در
سالهای آغازین به خاک سپاری پیکر پاک امام (ع) , حرم مطهر به صورت بنایی
ساده با مصالح ویژه آن دوران بنا شده بود , چنان که بقعه مطهر تنها در یک
در وروردی ساده در پیش روی مبارک داشت و دارای تزئیناتی مختصر به سبک آن
زمان بود. صفه های اضلاع حرم به جز صفه پیش رو , به سوی خارج از بنا بسته
بود.
بر فراز بقعه تنها قبه ای وجود داشت. در آن سالهای دور زمین های اطراف حرم مطهر , همه خالی از سکنه بود و نوغان که یکی از دو قصبه معروف و معتبر توس بود , تنها آبادی مسکونی منطقه محسوب می شد .
نظارت دقیق حکام جور بر حرکات و سکنات شیعیان , منع آنها از توجه به مرقد امام و درک فیض زیارت , موجب شد که سالها سپری شود و بنایی درخور و شایسته مضجع شریف حضرتش احداث نگردد . سرانجام سالهای سخت و سنگین به کندی سپری شد , عنایات خدای تعالی نسبت به روضه رضوی موجب شد که در آن روزهای اولیه و جو خاص آن زمان , حرم مطهر از هرگونه آسیبی محفوظ بماند تا آنجا که باب رافت خاصه حضرت بصورت بروز کرامات پی در پی و معجزات , گره از کار دردمندان و نیازآوران به درگاهش گشود , کثرت و تداوم کرامات امام موجب شد که توجه و اقبال مردم و حاکمان آن زمان به ویژه بیشتر اهالی خراسان و مناطق دیگر فزونی یابد و ارادتمندان به بقعه و بارگاه رضوی , زیارت پرفیض مرقد منورش را بر خود فرض دانسته اقدام به ساخت و مرمت و تذهیب و تزئین و حفظ و نگهداری آن بنای مقدس نمایند.
در طول قرنهای مختلف , رجال کشورهای اسلامی , حکام و امرای خراسان , مردان با اخلاص و علاقه مند به مقام شامخ ولایت و امامت با صرف مبالغی در تجدید عظمت آن کوشیده اند , ضمن تزئین آن با ایجاد بناها و به جای گذاشتن آثاری این مکان شریف را مملو از جلوه های کهن هنری دوران گذشته نموده , نفایس تاریخی و شاهکارهای هنری شان را مخلصانه به این جایگاه رفیع عرضه دارند.
عکس های قدیمی حرم امام رضا (ع)
چهل روز عزای مؤمن رسول گرامی اسلام علیه السلام در سفارشهای خویش به جناب ابوذر غفاری به اهمیت و جایگاه والای مؤمن در جهان اشاره کرده و فرموده است: «یا اباذر! ان الارض لتبکی علی المؤمن اذا مات اربعین صباحا; (1) ای ابوذر! هنگامی که مؤمنی از دنیا میرود، زمین تا چهل روز برای فقدان او گریان و عزادار است.»
ممکن است منشا مجالس اربعین برای اموات مؤمنین همین روایت نبوی باشد:
1.زندگی چهل ساله
هنگامی که فرزدق شاعر
قصیده معروف خود را در مدح حضرت امام سجاد علیه السلام در حضور خلیفه
ستمگر عباسی، هشام بن عبدالملک، با رشادت تمام قرائت کرد و مطلع آن چنین
بود که:
هذا الذی تعرف البطحأ وطاته
والبیت یعرفه والحل والحرم
یعنی،
این آقایی است که گامهای او را سرزمین بطحأ، بیت خدا و حل و حرم میشناسد;
خلیفه بر او خشم گرفت و دستور داد تا فرزدق را علاوه بر قطع حقوق، به جرم
دفاع از اهلبیت علیهم السلام زندانی کنند; اما بعد از گذشت مدتی به دعای
امام چهارم علیه السلام آزاد شد. امام زینالعابدین علیه السلام برای کمک
به فرزدق مبلغی را که چهل سال مخارج زندگیاش را کافی بود به حضورش فرستاد و
فرمود: «لو علمت انک تحتاج الی اکثر من ذلک لاعطیتک; [ای فرزدق!] اگر
میدانستم بیش از چهل سال زنده خواهی بود، بیشتر میفرستادم.» علی بن یونس
بیاضی مینویسد: دقیقا بعد از چهل سال از آن تاریخ فرزدق به دیار باقی
شتافت و صداقت و کرامت امام چهارم بر همگان روشن شد.
2. بعثت انبیأ در چهل سالگی
در روایت آمده است که اکثر انبیأ در چهل سالگی به رسالت مبعوث شدهاند. همچنان که رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نیز در چهل سالگی به رسالت مبعوث گردید. امام باقر علیه السلام فرمود: «پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در 63 سالگی از دنیا رفت، که آخر سال دهم هجرت بود. آن حضرت بعد از تولد خویش هنگامی که چهل سالش کامل گردید، به پیامبری رسید و 13 سال دیگر در مکه بود که در 53 سالگی به مدینه هجرت کرد و بعد از ده سال در مدینه به سرای جاویدان منتقل شد.»3.حفظ چهل حدیث
حضرت
رسول صلی الله علیه و آله در زمینه پاسداری از فرهنگ و معارف اسلام
میفرماید: «من حفظ من امتی اربعین حدیثا مما یحتاجون الیه من امر دینهم
بعثه الله یوم القیامة فقیها عالما; هر کس از امت من چهل حدیث از احادیث
دینی مورد نیاز جامعه را حفظ کند خداوند متعال او را در روز قیامتبه عنوان
فقیه و دانشمند محشور خواهد کرد.»
براساس همین حدیث، دانشمندان بزرگ شیعه تلاش کرده اند که کتابهایی
را به نامهای الاربعین و چهل حدیث از خود به یادگار بگذارند تا شاید مشمول
این کلام نورانی رسول گرامی اسلام بشوند، نظیر: اربعین شیخ بهائی، اربعین
شهید اول، اربعین مجلسی دوم، اربعین جامی و چهل حدیث امام خمینی رحمه الله.
4. آثار گناه تا چهل روز
آثار گناهانی که انسان مرتکب میشود تا چهل روز در روح و روان او
باقی است. امام صادق علیه السلام فرمود: «لا تقبل صلاة شارب الخمر اربعین
یوما الا ان یتوب; کسی که از شراب و مسکرات حرام استفاده کند تا چهل روز
نمازش پذیرفته نمیشود، مگر اینکه حقیقتا توبه کند.»
5. اصلاح تا چهل سالگی
6. هشدار به چهل ساله ها!
امام زین العابدین علیه السلام فرمود: «اذا بلغ الرجل اربعین سنة نادی مناد من السمأ دنا الرحیل فاعد زادا ولقد کان فیما مضی اذا اتت علی الرجل اربعون سنة حاسب نفسه; هرگاه شخصی به سن چهل سالگی برسد فرشتهای از سوی خداوند در آسمان ندا میدهد که هنگام سفر نزدیک است، زاد و توشه سفر را مهیا کن و در گذشته هنگامی که فردی به چهل سالگی میرسید، با نفس خود محاسبه میکرد.»
و از رسول گرامی اسلام نقل است که «خداوند فرشتهای را مامور کرده
است تا در هر شب صدا بزند: «یا ابنأ الاربعین ماذا اعددتم للقأ ربکم; ای
کسانی که چهلمین بهار عمر خود را سپری میکنید! برای ملاقات با پروردگارتان
چه چیزی آماده کردهاید [و چه پاسخی دارید]؟!»
7. تغذیه و اربعین
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «من ترک اللحم اربعین صباحا ساء خلقه; هر کس چهل روز از خوردن گوشتخودداری کند، اخلاقش بد خواهد شد.»
امام على علیه السلام داراى جاذبه هاى عجیبى بود، و دوست و دشمن ، مسلمان و کافر را جذب مى کرد، تا جایى که کسانى در این راه دست خود را قطع مى کردند، و از آئین خود منصرف گردیده ، آئین بحق على علیه السلام را مى پذیرفتند.
روزى على علیه السلام کنیزى را دید که محزون و گرایان است ، و چون از علتش پرسید، جواب داد: صاحبم مرا براى خرید گوشت مأمور ساخت ، و چون گوشت را خریدم مورد پسند وى واقع نشد، لذا آن را برگرداندم ، دوباره قصاب گوشت را عوض کرد و گفت : چنانچه بار دیگر بیاورى عوض نمى کنم ، ولى صاحبم این گوشت را نیز نپسندید، نمى دانم چه کار کنم ؟
حضرت فرمودند: من حاضرم تو را به پیش صاحبت ببرم ، و از او تقاضا کنم که آزارت ندهد، و یا از قصاب بخواهم گوشت را براى بار دوم عوض کند، کدام را انتخاب مى کنى ؟
به درخواست کنیز آن حضرت به مغازه قصابى وارد شد، و از قصاب خواست که گوشت را عوض کند، و یا معامله را اقاله نماید ( وجنس را پس بگیرد).
قصاب امیرالمۆمنین علیه السلام را نمى شناخت ، و لذا مشتى بر سینه آن حضرت زد و گفت : برو بیرون به شما مربوط نیست !!
على علیه السلام با آن همه توان و شجاعت و قدرتى که داشت ، مشت قصاب را تحمل کرد و چیزى به او نگفت !! و کنیز را به خانه اش برگرداند، و به ارباب سفارش کرد که وى را آزار ندهد.
چون صاحب کنیز، مولاى متقیان را شناخت ، کنیز را به شکرانه تشریف آوردن آن حضرت آزاد ساخت .
ولى از سوى دیگر چون مردم ، آن حضرت را هنگام وارد شدن به مغازه قصابى دیده بودند، لذا به سراغش آمدند و گفتند: امیرالمۆمنین چه شد و کجا رفت ؟
قصاب که مردى غریب و از عاشقان مولا بود، و اساسا براى دیدار آن حضرت به کوفه آمده بود، ولى على علیه السلام هنگام ورود وى به کوفه ، در مسافرت به سر مى برد، جواب داد: من کجا و على کجا؟ من که مدتها است که در انتظار على هستم.
گفتند: همان عربى که با کنیز گریان وارد مغازه ات شد على علیه السلام بود!!
قصاب که دید که به چه بزرگوارى جسارت کرده است ، گرفتار غم و اندوه شدیدى شد، و لذا دستش را با ساطور قصابى قطع کرده و بى هوش افتاد!!
على علیه السلام چون از این جریان آگاه گشت بر بالین قصاب آمده ، و دست قطع شده را از زمین برداشت ، و بلافاصله آن را در جاى خود قرار داد، و از خدا خواست سلامتى را به وى برگرداند، در نتیجه دست قطع شده به برکت انفاس ملکوتى آن حضرت خوب شد. (1)
نظیر این جریان با کمى تفاوت در مورد بقالى پیش آمد، که حضرت در شفاعتش از کنیزى مشت او را نیز تحمل کرد.
امام على علیه السلام نه تنها در اخلاق و برخورد نمونه بود، و اسلام در وجود او تجسم پیدا مى کرد، بلکه به هر موضوعى در وجود او بنگریم ، وى همانند رسول خدا اسوه و الگو بود، در عدالت ، ایثار، اخلاص ، سوز و مسۆ ولیت ، جوانمردى و همه سیماى واقعى قرآن و اسلام بود، و لذا جاذبه داشت ، و دوست و دشمن در برابر وى خاضع بودند.
* * * * *
این اخلاق الهی امام، همواره الگویی شایسته برای شیعیان حقیقی آن حضرت بوده است. چنانکه مالک اشتر سردار شجاع و بی بدیل لشگر علی علیه السلام که در همه چیز از امام خود پیروی می کرد، روزی در کوفه در بازار عبور می کرد، یکی از بازاریان او را نشناخت، به خیال این که یک دهاتی فقیری عبور می کند، مقداری ته مانده سبزی را به سوی او پرتاب کرد، و از تلخ کاری خود خندید. مالک بی آن که سخنی بگوید از آنجا عبور کرد.
مردی به آن بازاری گفت: آیا این شخص را نشناختی؟
او گفت: نه.
آن مرد گفت: او مالک اشتر، سردار بزرگ سپاه علی بود.
بازاری با شنیدن این سخن ترسان و لرزان به دنبال مالک شتافت، تا به محضرش رسیده عذرخواهی کند. دید مالک وارد مسجد شد و به نماز ایستاد، بازاری پس از نماز نزد مالک آمد و با کمال فروتنی به عذرخواهی پرداخت. مالک گفت:
«سوگند به خدا به مسجد نیامدم مگر برای این که دعا کنم تا خدا تو را بیامرزد و اصلاح کند.» (2)
این رأفت اسلامی، و برخورد بزرگوارانه و عفو و گذشت شاگرد برجسته و دست پرورده امیرمۆمنان، نشان می دهد که شاگردان و شیعیان علی علیه السلام باید در هر حال و مقام خصلت عفو و بخشش را از یاد نبرند.
..........................................
پی نوشت:
1) بحارالانوار، ج 41، ص 48.
2) همان، ج 42، ص 157.
آداب و رسوم عید فطر در بعضی کشورها
آداب و رسوم عید فطر در کشور مصر
در خلوتمان با خدا
تضرعاتمان،توبه مان ،نماز هایمان ، عباداتمان
مخصوصا دعای شریف
«عظم البلاء و برح الخفاء» را بخوانیم؛
از خدا بخواهیم برساند صاحب کار را ؛
با او باشیم حالا اگر رساند
اگر نرساند ،دور نرویم از او، از رضای او دور نرویم .
او می بیند ،
او می داند حرف هایی که ما به همدیگر می زنیم .
او عین الله الناظره [ است ] و جلوتر از ماها می شنود
حرف ما را ؛
بلکه خودمان که حرف می زنیم این صدا از لب می آید
به گوش ،فاصله ای دارد ، او جلوتر از این فاصله ،
حرف خودمان را می شنود ،از خودمان ، کلام خودمان را ؛
آن وقت ما می توانیم کاری بکنیم که او نفهمد ؟!
می توانیم کار بکنیم که او نداند ؟!
حضرت آیت الله بهجت
