حکم آب خوردن برای روزه دار
باطل شدن روزه در صورت آب خوردن برای کسانی که تشنگی شدید دارند
چند روزی است که در فضای مجازی فتوایی مبنی بر عدم باطل شدن روزه در صورت آب خوردن برای کسانی که تشنگی شدید دارند جنجال به پا کرده است، همه می دانیم که که بحث های عمیق فقهی کار اشخاص معمولی نیست و باید آن را به اهل فن آن یعنی مراجع بسپارند. در این مطلب قصد داریم تا نظر مراجع بزرگوار تقلید را ذکر کنیم تا هر کسی تمسک به نظر مرجع خویش کند.
حضرات آیات امام خمینی، گلپایگانی، صافی، تبریزی، بهجت، فاضل: اگر روزه دار به قدرى تشنه شود که بترسد از تشنگى بمیرد«تبریزی: یا به مرض مبتلا شود»، مى تواند«گلپایگانی، صافی: واجب است» به اندازه اى که از مردن نجات پیدا کند«تبریزی: به اندازه ای که از خوف نجات پیدا کند» آب بیاشامد، ولى روزه او باطل مى شود«بهجت: اما در ماه رمضان تا مغرب از سایر مفطرات اجتناب کند». و اگر ماه رمضان باشد، باید در بقیه روز از بجا آوردن کارى که روزه را باطل مى کند،خوددارى نماید«فاضل: قضای آن را هم بگیرد».[1]
آیت الله سیستانی: اگر روزهدار بقدرى تشنه شود که بترسد از تشنگى بمیرد، یا به او ضررى برسد، یا آنکه به سختى بیفتد که نمى تواند آن را تحمل کند، مى تواند به اندازهاى که ترس از این امور بر طرف شود آب بیاشامد، بلکه در فرض ترس از مرگ و مانند آن واجب است ولى روزه او باطل مى شود. و اگر ماه رمضان باشد، باید بنابر احتیاط لازم ـ بیشتر از آن نیاشامد ، و در بقیه روز از انجام کارى که روزه را باطل مى کند خوددارى نماید.[2]
آیت الله مکارم شیرازی: اگر روزه دار به اندازه اى تشنه شود که طاقت تحمّل آن را ندارد و یا ترس بیمارى و تلف داشته باشد، مى تواند به اندازه ضرورت آب بنوشد، ولى روزه او باطل مى شود و اگر ماه رمضان باشد باید بقیّه روز را امساک کند.[3]
پی نوشت:
1: برگرفته از رساله سیزده مرجع مسئله 1581
2: برگرفته از رساله معظم له مسئله 1561
3: برگرفته از رساله معظم له مسئله