باز دلم هوای تو دارد
چهارشنبه, ۱۴ اسفند ۱۳۹۲، ۰۸:۴۳ ب.ظ
... و تنها فروغ نور توست که تا اعماق وجود بر دلها میتابد!
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى
عَبْدِکَ وَ وَلِیِّ دِینِکَ الْقَــــائِمِ بِعَــدْلِکَ وَ الدَّاعِی إِلَى دِینِکَ
وَ دِینِ آبَائِهِ الصَّــــادِقِینَ صَلاةً لا یَقْــوَى عَلَى إِحْصَائِهَا غَیْرُکَ
عَبْدِکَ وَ وَلِیِّ دِینِکَ الْقَــــائِمِ بِعَــدْلِکَ وَ الدَّاعِی إِلَى دِینِکَ
وَ دِینِ آبَائِهِ الصَّــــادِقِینَ صَلاةً لا یَقْــوَى عَلَى إِحْصَائِهَا غَیْرُکَ
باز کبوتر دلم بال و پری گشوده است
باز هوای دیدن صاحب خود نموده است
باز رهیده از قفس تا که رود به بام تو
باز ز دل خیال تو ، تاب و توان ربوده است
باز صدا کنم تو را ، ای سر و سامانی من
در گذر از حادثه ها ، یار پریشانی من
سائل و مسکین توام ،حاجت من وصال توست
از درِ خود مران گدا ، شاه خراسانی من
