نــــــــــور

سرانجام، شیخ مفید در سوم ماه رمضان سال 413 ق در 77 سالگی درگذشت. شیخ طوسى، که در تشییع جنازه او حضور داشته است، مى‏گوید: «روز وفات او از کثرت دوست و دشمن براى اداى نماز و گریستن بر او، همانند و نظیر نداشته است. هشتاد هزار تن از شیعیان او را تشییع کردند و سید مرتضى علم الهدى بر او نماز گزارد و در حرم مطهر امام جواد علیه‌السلام، پایین پاى آن حضرت، نزدیک قبر استادش ابن قولویه، مدفون شد.»
او از معدود فقهایی است که مورد عنایت خاص امام زمان علیه السلام قرار گرفته است . از جمله این عنایات، داستانی است که درباره اصلاح فتوای او توسط امام زمان (عج) نقل شده است.« شیخ مفیدروزى در خانه بود، شخصى به حضورش آمد و پرسید زنى حامله فوت کرده ولى بچه در رحمش زنده است ، آیا او را همانطور دفن کنیم ، یا شکمش را شکافته و بچه اش را بیرون آوریم ؟شیخ مفید رحمة اللّه گفت : همانگونه دفنش کنید، آن شخص برگشت و در وسط راه دید سوارى به او نزدیک شد و گفت :شیخ مفید فرمود: شکم آن زن را پاره کنید و بچه را بیرون آورید تا بچه سالم بماند.
آن شخص چنین کرد، پس از مدتى جریان را براى شیخ مفید نقل کردند، شیخ گفت من کسى را نفرستاده بودم ، معلوم است که آن سوار صاحب الامرعج بوده است ، اکنون که در احکام اشتباه مى کنم خوب است دیگر فتوا ندهم ، در خانه اش را بست و از خانه بیرون نیامد.ساعاتى نگذشت که از طرف امام زمان علیه السلام توقیعى نوشته اى به خدمت شیخ مفید گذاشته شد:اى شیخ ! براى مردم فتوا بگو و ما آن را تکمیل خواهیم کرد، و نمى گذاریم که در خطاء و اشتباه بمانى ، آنگاه در مسند فتوا نشست.»