نــــــــــور

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا نزدیک کن مرا در این ماه به سوى خوشنودیت 

و برکنارم دار در آن از خشم و انتقامت 

و توفیق ده مرا در آن براى خواندن آیات قرآن 

به رحمت خودت اى مهربانترین مهربانان

ای خدا !
من تو را معشوقی دانم که به سودای شورانگیز عشقت دل باخته‌ام
و خود به شیفته‌ای مانَم که سوی کاروان پرشور عاشقانت تاخته‌ام
من از رسم عاشقانِ دل‌سوخته آموخته‌ام که خرسندی‌ات پیشه کنم
و چشم به این دوخته‌ام که از خَشمت اندیشه کنم
اگر آن را بسازی
من عشقی زیباتر بازم
و اگر تو خود بخواهی
من از دامنه‌ی ترس و هراسم می‌کاهم

ایزدا !
پس در دومین روز از این ماه، مرا به این دو خواسته رَه بنما :
از خشنودی‌ات افسرِ بهره‌ای مرا بر سر نِه
و از شعله‌های خشم و انتقام خویش رهایی‌ام ده

خدایا !
رمضان است و بهار قرآن
با روزان و شبانی همه نورباران
به هر برزن و کویی که روانه شویم
از نغمه‌ی دل‌انگیز آیه‌آیه‌ی کتابت دیوانه شویم

رمضان است و همه جا عشق باریده
و زمزمه‌ی آیات تو تا نهان‌خانه‌ی همه‌ی شیفتگان تو کشیده

بهار آفرینا !
مرا نیز بر سفره‌ی رنگ‌رنگ عشقت مهمان کن
و به کامی که خود در کامم می‌کنی قرآن‌خوان کن
از هر که به لطف و مهربانی شهره است، تو مهربان‌ترینی
پس امید آن دارم که غبارِ غم از چهره‌ی اندوه‌آلودِ من نیز برچینی