صحیفه سجادیه زبـــور آل محمد (ص)
مقــــــدمه :
عصر امامت امام سجاد(ع)، عصر اختناق و خفقان و یکی از ادوار بسیار سخت و طاقتفرسا برای شیعه بوده است. عصری که حاکمان اموی امام سجاد(ع) را مجبور به در پیش گرفتن سیاست تقیه کردند.[1] در این حضرت زینالعابدین(ع) در قالب دعا که در حقیقت پیوندی معنوی میان انسان و پروردگار است، رسالت خویش را انجام داد. دعاهای امام سجاد(ع) در «صحیفه سجادیه» که شامل 54 دعا از ایشان است گردآوری شده و به عنوان اثری ارزشمند، نسل به نسل منتقل شده است.
این کتاب ارزشمند از همان قرون اولیه توجه مسلمانان را به خود جلب کرده است به گونهای که علاوه بر شروح و ترجمههای متعددی که بر آن نوشته شده، عظمت آن در کلام بزرگان به تصویر کشیده شده است. بسیاری از بزرگان در وصف این کتاب ارزشمند عباراتی زیبا و قابل تامل و پر محتوا بیان کردهاند که توجه به آنها میتواند بسیار سودمند باشد. این سخنان تکان دهنده بدون شک موجب توجه بیشتر به این کتاب شریف خواهد شد و شاید کمی از محجوریت آن بکاهد.
در مقاله حاضر ارزش و اهمیت «صحیفه سجادیه» را در کلام بزرگان مورد توجه و دقت قرار دادهایم. این سخنان که به طور پراکنده در منابع مختلف به خصوص منابعی که در خصوص امام سجاد(ع) نگاشته شدهاند، وجود دارند، مورد کنکاش، ارزیابی و تحلیل قرار گرفته تا ارزش و اهمیت این کتاب هر چه بیشتر آشکار شود و توجه به آن افزایش یابد. اکنون تلاش بر این است تا بخشی از نظرات بزرگان در خصوص این کتاب شریف به صورت دستهبندی به خوانندگان محتر م تقدیم شود.
اعتبار صحیفه سجادیه
صحیفه سجادیه به عنوان یک مجموعه ادعیه، پس از قرآن و نهج البلاغه در رتبه سوم قرار دارد و از اعتبار خاصی برخوردار است به گونهای که از همان قرون اولیه مورد توجه قرار گرفته است.[2] اعتبار این کتاب شریف و عظمت آن سبب شده که بزرگان، این کتاب را به عنوان «اخت القران»(خواهر قرآن )، «زبور آل محمد؟ص؟» و «انجیل اهلبیت؟عهم؟» نامگذاری کنند.[3] استاد شهید مطهری در خصوص اعتبار این صحیفه ارزشمند مینویسد: «صحیفه سجادیه دعاهاى بسیار معتبرى است هم از نظر سند و هم از نظر مضمون از زین العابدین على بن الحسین(ع) که علماى شیعه از صدر اسلام به این کتاب توجه کرده اند، و بعد از قرآن تنها مجموعه اى است که از اواخر قرن اول و اوایل قرن دوم هجرى به صورت یک کتاب در دست بوده است...
بنابراین بعد از قرآن، قدیمترین کتاب شیعى که از اول به صورت کتاب به وجود آمده و الآن در دست ماست، صحیفه سجادیه است که جناب زید بن على بن الحسین در جنگ با امویان، همین کتاب همراهش بود و آن را به کسى سپرد، ...»[4] شهید مطهری(ره) در جای دیگری مینویسد: «این اثر جاوید که به نام «زبور آل محمد» معروف شده است، از نیمه دوم قرن اول به صورت مکتوب دست به دست نقل و روایت شده است.»[5] این اندیشمند بزرگ اسلامی اشاره دارد که معتبرترین و مقدسترین منابع ما بعد از قرآن در حدیث، کتب اربعه، در خطبهها نهج البلاغه و در ادعیه صحیفه سجادیه است.[6]
صحیفه کلامی برتر از کلام بشر
فصاحت و بلاغت این کتاب همواره مورد توجه فصحا و بلغای عرب بوده است به گونهای که علاوه بر شیعیان، اهل سنت نیز بعضاً برخی از ادعیه آن را در کتابهای خویش آوردهاند.[7] صاحب تفسیر طنطاوی در باره صحیفه مینویسد: «من هر چه در این کتاب مطالعه میکنم میبینم این کتاب بالاتر از کلام مخلوق و پایین تر از کلام خالق است؛ راستی چه کتاب کریمی است.»[8]
شهید مطهری(ره) صحیفه سجادیه را از معجزات اسلام دانسته و معتقد است: «این اسلام بود که در دامن خویش شاگردانی تربیت کرد که اینگونه معجزهآسا سخن گفتهاند». ایشان مینویسد: «اگر ما هیچ دلیل دیگرى غیر از دعاهایى که از على بن ابى طالب(ع) و زین العابدین(ع) ...نداشتیم و اسلام در چهارده قرن چیز دیگرى نداشت، همین که توسط دو تن از شاگردهاى اسلام از آن دنیاى بدویت و جهالت دو اثر این چنینى ظاهر شده کافى است. آن قدر اینها اوج و رفعت دارد که اصلًا اعجاز [است]، جز این چیزى نیست.»[9]
سید بن طاووس این کتاب را در زمره آثار مهم دعایی بر شمرده که افراد عادی از آوردن چنین عباراتی عاجزند.[10]
ابن شهر آشوب با اشاره به حکایتی از مردی بصری، به عظمت این کتاب از جهت بلاغی اشاره کرده و مینویسد: «نزد مردی بلیغ از اهالی بصره از صحیفه سجادیه سخن به عمل آمد او گفت: «خذوا عنی حتی املی علیکم» از من بگیرید تا بر شما املا کنم. کنایه از این که من هم همانند زینالعابدین(ع) از این گونه عبارات میتوانم بیان کنم. سپس قلم به دست گرفت و سر به زیر انداخت اما سر بلند نکرد و از دنیا رفت».[11]
صحیفه، گنجینه معرفت و معنویت
علما و بزرگان، صحیفه سجادیه را به عنوان گنجینهای از علوم و معارف اسلامی و از ذخائر با ارزش بشری شمردهاند[12] و معتقدند عالیترین اندیشه معنوی در این دعاهاست.[13] یکی از جنبههایی که سبب شده این کتاب ارزشمند را زبور آل محمد؟ص؟، خواهر قرآن و انجیل اهلبیت؟عهم؟ بنامند، محتوای عالی و مفاهیم ارزشمند آن بوده است. سید نعمتالله جزایری در این رابطه مینویسد: «مفاهیم صحیفه سجادیه آنقدر با ارزش و والاست که آن را «اختالقرآن» نامیدهاند همچنان که نهجالبلاغه را «اخالقران» خواندهاند.»[14] وی به تبلور روح ایمان در این کتاب شریف اشاره دارد و معتقد است این گنجینه ارزشمند به سیراب کردن تشنگان دریای حقیقت پرداخته است.[15]
امام خمینی(ره) در زمان هدیه کتاب صحیفه سجادیه به نوه خویش، سید علی، در نامهای خطاب به ایشان، به معارف الهی این کتاب و نعمتهایی که در این سفره معنوی در اختیار انسانها قرار گرفته، اشاره دارد. ایشان مینویسد: «صحیفه کامله سجادیه، نمونه کامل قرآن صاعد[16] است و از بزرگترین مناجاتهای عرفانى در خلوتگاه انس است که دست ما کوتاه از نیل به برکات آن است؛ آن کتابى است الهى که از سرچشمه نور خداوند نشأت گرفته و طریقه سلوک اولیاى بزرگ و اوصیاى عظیمالشأن را به اصحاب خلوتگاه الهى مى آموزد.
کتاب شریفى است که سبک بیان معارف الهیه اصحاب معرفت را چون سبک قرآن کریم بدون تکلف الفاظ، در شیوه دعا و مناجات براى تشنگان معارف الهیه بیان مى کند. این کتاب مقدس چون قرآن کریم سفره الهى است که در آن، همه گونه نعمت موجود است و هرکس به مقدار اشتهاى معنوى خود از آن استفاده مى کند...»[17]
علامه حسنزاده آملی آرزو کرده است که این کتاب شریف به عنوان متن درسی در حوزههای علمیه تدریس شود تا معارف اصیل اسلامی از این طریق احیا شود. ایشان مینویسد: «... در نظر این کمترین، انجیل اهل بیت و زبور آل محمد (صحیفه کامله سجادیه) در عداد کتب درسی درآیند که نقش خوبی در احیای معارف اصیل اسلامی است؛ البته فهم و تعلیم و تعلّم آنها بدون معرفت به علوم ادبی و معارف نقلی و عقلی و عرفانی صورتپذیر نیست.»[18] شاید آیت الله خامنهای به همین جهت اشاره دارند که شایسته است کسانی روی کتاب صحیفه سجادیه کار کنند.[19]
صاحب تفسیر طنطاوی پس از دریافت کتاب صحیفه سجادیه از طرف آیت الله مرعشی نجفی به نکاتی تامل برانگیز در مورد این کتاب اشاره کرده است. ایشان مینویسد:«...صحیفه سجادیه را کتابی یگانه یافتم که مشتمل بر علوم و معارف و حکمتهایی است که در غیر آن یافت نمیشود.حقا که این از بدبختی ما (اهل سنت) است که تا کنون به این اثر گرانبهای جاوید از میراثهای نبوت و اهل بیت دست نیافتهایم.»[20]
صحیفه، کتاب حیات بخش
بسیاری از بزرگان به تأثیرگذاری فوقالعاده صحیفه سجادیه در زندگی بشری اشاره دارند. امام خمینی(ره) به«حیات بخشی» این کتاب اشاره کرده؛ زیرا در وصیتنامه سیاسی الهی این بزرگ مرد آمده است: «ما مفتخریم که ادعیه حیاتبخش که قرآن صاعد خوانده میشوند از ائمه معصومین ما هستند... صحیفه سجادیه این زبور آل محمد؟ص؟ از ماست.»[21] آیتالله خامنهای مینویسد: «کتاب صحیفه سجادیه از اول تا آخر پر از انگیزههای شریف دعایی برای انسانهاست که اگر انسانها به آن توجه کنند واقعاً همین صحیفه سجادیه کافی است که یک جامعه را توجه دهد و اصلاح و بیدار کند.[22]
مرحوم فیض الاسلام در مقدمه شرح خود بر این کتاب ارزشمند مینویسد: «این کتاب را هر کس از روی اخلاص و با نیت پاک بخواند و در فهم معانی آن اندیشه کند بیدرنگ نور الهی در دل او تابیده و متوجه خداوند متعال گشته و به راه سعادت و نیکبختی دنیا و آخرت قدم میگذارد.»[23]
پروفسور آنه ماری شیمل محقق آلمانی میگوید: «من خودم همواره دعاها، احادیث و اخبار اسلامی را از اصل عربی آن میخوانم. بخش کوچکی از کتاب مبارک صحیفه سجادیه را به آلمانی ترجمه و منتشر کردهام.» [24] این نویسنده به تاثیر شگرف ترجمه این کتاب بر یک خانم کاتولیک متعصب اشاره کرده و مینویسد: «این خانم کاتولیک وقتی فهمید من دعاهای اسلامی را ترجمه میکنم، دلگیر شد که مگر در مسیحیت و در مکتب مقدسه خودمان کمبودی داریم که تو به ادعیه اسلامی روی آوردی؟! وقتی کتابم چاپ شد،یک نسخه برای او فرستادم. یک ماه بعد تلفن زد و گفت: صمیمانه از هدیه این کتاب متشکرم، زیرا هر روز به جای دعا آن را میخوانم».[25]
شهید مطهری به تاثیر پذیری روحانیت شیعه از این کتاب ارزشمند و از طرفی تاثیرگذاری روحانیت در طول تاریخ اشاره کرده و معتقد است روحانیت شیعه منشا حرکتها و انقلابهای بزرگ شدهاند ولی روحانیتهای دیگر حتی روحانیت اسلامی تسنن نتوانستهاند چنین باشند. ایشان معتقد است «یک ریشه این امر این است که فرهنگ این روحانیت فرهنگ شیعی است فرهنگی است که از نهج البلاغه علی(ع) تغذیه میشود که دیگران چنین چیزی ندارند فرهنگی که عاشورا دارد و دیگران ندارند فرهنگی که صحیفه سجادیه دارد و دیگران صحیفه سجادیه ندارند.»[26]
صحیفه، مدرسه اخلاق و تربیت
بزرگان ما همواره به نقش تربیتی و درسآموزی این کتاب شریف اشاره کردهاند و در حقیقت این کتاب را مشعل هدایتی دانستهاند که بشریت همواره به آن احتیاج دارد. آیتالله سید محمد باقر صدر در مقدمه کتاب صحیفه سجادیه مینویسد: «صحیفه سجادیه را باید به عنوان بزرگترین عمل اجتماعی متناسب با ضروریات مرحلهای که مسئولیت رهبری آن به عهده امام بود، معرفی کرد علاوه بر این یگانه میراث فرهنگ الهی، یک منبع بزرگ مکتبی و یک مشعل هدایت ربانی و یک مدرسه اخلاق و تربیت اسلامی است که با گذشت روزگاران پایدار میماند و انسانیت پیوسته به این میراث محمدی و علوی نیازمند است و هر چه گمراهیهای شیطان و فریبندگی دنیا فزونتر گردد، نیاز به آن بیشتر میشود.»[27]
آیت الله جعفر سبحانی، صحیفه سجادیه را مکتب عالی تربیت، درس زندگی و بسیار آموزنده معرفی کرده و درباره امام سجاد(ع) و اثر مینویسد: «...به تقاضای شرایط حاکم بر جامعه آن روز، از طریق دعا و نیایش توانسته است، جوهر عرفان و توحید را در قالب دعا ریخته و وظایف مسلمانان را در شدیدترین شرایط روشن سازد. آن شیفته دعا و نیایش، از طریق دعا به ما میآموزد که چگونه با خدا راز و نیاز کنیم و چگونه او را تنزیه بنماییم و چگونه درهای توبه را به روی خود بگشاییم و با جامعه به چه نحوی رفتار نماییم و راه نیکی به پدر و مادر و فرزندان و دوستان و همسایگان چیست؟ و سلوک انسان وارسته چگونه باید باشد؟ این کتاب به راستی یک مدرسه الهی است که همه نوع آموزشهای اخلاقی، اجتماعی و سیاسی در آن هست و به یک معنا مکتب نمونه تربیت است که سید ساجدان با الهام از نیاکان و الهام الهی آن را پیریزی کرده است.»[28]
صحیفه سجادیه شامل ادعیه کامله
برخی از بزرگان به تمایز و تفاوت دعاهای صحیفه سجادیه نسبت به سایر دعاهایی که از ائمه؟عهم؟به دست ما رسیده (دعاهای ماثور) اشاره کردهاند. سید نعمتالله جزایری اشاره میکند که اگر چه هر دعا و راز و نیازی فینفسه مطلوب است اما مسلماً دعاهای ماثور که از طریق ائمه؟عهم؟ به ما رسیده، سایه وحی و پرتو درخشان و تفسیر و تاویل وحی الهی میباشند و گنجینههای معارف ربانی و دژهای مستحکم حکمت هستند و در راس این ادعیه دعاهای صحیفه سجادیه قرار دارد.[29]
سید جعفر شهیدی معتقد است این ادعیه در مقابل دعاهای ائمه دیگر، کاملترند. ایشان در وجه تسمیه این صحیفه به «صحیفه کامله سجادیه» پس از ذکر احتمالاتی چند مینویسد: «آن چه به طور حدس در این باره میتوانیم بگوییم این است که این مجموعه از آن جهت «کامله» گفته شده که دستوری کامل برای درخواست حاجات بنده از خدای تعالی است ... این ادعیه در مقابل دعاهای ائمه دیگر، به کامله ملقب شده است.»[30]
فاضل اصفهانی در مقدمه خود بر صحیفه سجادیه مینویسد: «به راستى که دعاهاى مولایمان زین العابدین(ع) با وجود کثرتش از دعاهاى دیگر معصومین؟عهم؟ به خاطر انواع تضرعاتش و اظهار تذلّل و بیچارگى در پیشگاه خداى تعالى که در دیگر دعاها نظیر ندارد، متمایز و متفاوت است ... و اضافه مى کند که خداى تعالى هر یک از ائمه؟عهم؟ را به مزیت و خصوصیتى اختصاص داده که در دیگرى نیست به طور مثال شجاعت را به امیر المؤمنین(ع) ... داده و رقّت قلب و سوز و گداز را در دعاهاى زین العابدین(ع) به ویژه در صحیفه کامله قرار داده است».[31]
پى نوشتها
.[1] محمد جعفری، سید حسین، تشیع در مسیر
تاریخ، ترجمه سید محمد تقی آیت اللهی، ص 391.
.[2] آقا بزرگ تهرانی در الذریعه به بیش از 50 شرح بر این کتاب اشاره کرده است.
تهرانی، آقا بزرگ، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج13، ص 345-359.
[3]. آقا بزرگ تهرانی، همان، ج 15، ص 18 و جزایری، سید نعمت الله، قصص الانبیاء
(قصص قرآن) ترجمه فاطمه مشایخ، ص 766.
[4]. مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق، ص 36.
[5]. مطهری، مرتضی، خدمات متقابل اسلام و ایران، ص 408.
[6]. مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن، ج1، ص8.
[7]. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج6، ص 177-178 و ج 11، ص 192.
[8]. صحیفه سجادیه، چاپ شیخ حمد آفرندی به نقل از مقدمه آیت الله مرعشی نجفی و
متن نامههای طنطاوی که از 318 ـ 322 درج گردیده است.
[9]. مطهری، مرتضی، آزادی معنوی، ص 61.
[10]. سید بن طاووس، فتح الابواب، ص 76.
[11]. ابن شهر آشوب، مناقب آل ابیطالب، ج3، ص 279.
[12]. مطهری، مرتضی، اسلام و نیازهای زمان، ج1، ص 60.
.[13] مطهری، مرتضی، خدمات متقابل اسلام و ایران، ص551 و مطهری، مرتضی، کلیات
علوم اسلامی، کلام عرفان، حکمت عملی، ص 94-95.
[14]. جزایری، پیشین، ص 770.
.[15] همان، ص 766.
[16]. حضرت امام این تعبیر را در مواردى براى ادعیه اى که از ائمه(ع) وارد شده
است، ذکر فرموده اند؛ ر.ک: امام خمینی، صحیفه نور، ج 21، ص 396.
.[17] امام خمینی، پیشین، ج21، ص 209-210.
[18]. حسن زاده آملی، حسن، رساله نور علی نور، ص 11.
[19]. ماهنامه پاسدار اسلام، شماره 10، مهرماه 1361، صفحه 13.
[20]. صحیفه سجادیه، چاپ شیخ حمد آفرندی به نقل از مقدمه آیت الله مرعشی نجفی و
متن نامههای طنطاوی که از 318 ـ 322 درج گردیده است.
[21]. امام خمینی، وصیت نامه سیاسی الهی، ص 12.
[22]. خامنهای، سید علی، انسان 250 ساله، ص 212.
[23]. فیض الاسلام، سید علی نقی، ترجمه و شرح صحیفه سجادیه، ص 4.
[24]. پلنگی، محبوبه، مقاله « آنه ماری شیمل بانوی شرق شناس غربی» ص 32.
[25]. همان.
[26]. مطهری، مرتضی، آینده انقلاب اسلامی، ص 195.
[27]. صحیفه سجادیه، مقدمه ص 13 به قلم آیت الله سید محمد باقر صدر.
[28]. خاکسار، منصور، فرهنگ صحیفه سجادیه، ص.
[29]. جزایری، پیشین، ص 770.
[30]. شهیدی، پیشین، ص 191.
[31]. قرشی، باقر شریف، تحلیلی از زندگانی امام سجاد؟ع؟، ترجمه محمد رضا عطایی،
ص 232.
منبع: سایت مرکز اسلامی واشنگتن بنقل از نشریه معارف نهاد نمایندگی رهبری شماره 103