نــــــــــور

مراقبت: این است که انسان کاملا رقیب و‌مواظب باشد،رقیب یعنی کسی که گردن می کشد تا اوضاع را زیر نظر داشته باشد(مثل مراقب امتحان،مراقب بچه).
انسان باید مراقب خود باشد و بر اعمال خود اشرف داشته که چه می کند،به این معنا،اگر تصمیم گرفت کار بدی انجام دهد فورا از آن برگردد و البته هر تصمیمی را هم گرفت و هر کاری را انجام داد ثبت کند تا در محاسبه سودمند باشد.

محاسبه : کنار مراقبه محاسبه مطرح است،انسان سالک اهل حساب است.اعمال ثبت شده خود را حسابرسی می کند.

حضرت علی(ع) می فرمایند:«بندگان خدا خودتان را به حسابرسی دعوت کنید قبل از اینکه روز حساب به حساب فراخوانده شوید.»(۱)

اگر انسان حسنات و سیئات را به خوبی شناسایی و ثبت کند در محاسبه معلوم خواهد شد که طاعات او بیشتر است یا خطاها و‌بدیهایش.
اگر بدیها بیشتر بود باید جدا متاثر باشد و‌توبه و ترمیم کند و اگر سیئات با حسنات مساوی بود،باید بکوشد که بر انجام طاعات و‌خوبیها بیفزاید.

(۱)نهج البلاغه،خطبه۹،بند۸