نــــــــــور

اَللّـــــــــهُ نــُـــورُ السَّــــمواتِ وَ الأَرضِ

نــــــــــور

اَللّـــــــــهُ نــُـــورُ السَّــــمواتِ وَ الأَرضِ

مشخصات بلاگ
نــــــــــور

" سَلامٌ عَلَی إل یاسِین "

منتظر مأیوس نیست. منتظر از درد هجر میسوزد

اما بشوق وصال سر زنده و امیدوار است .

انتظار یعنی امید به فردا

فردای وصال ...

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۶۳ مطلب با موضوع «عترت :: مهدیه» ثبت شده است


چکیــــده:

در عصر حکومت حضرت امام مهدی (علیه السلام) آیات وحیانی قرآن کریم و سیره انسان‌ساز رسول الله (صلی ‌الله ‌علیه‌ و آله) و معصومان (علیهم السلام) مصدر برنامه‌ریزی بر همه امور از جمله معماری و خانه‌سازی خواهد بود که به طور طبیعی نوع معماری و خانه‌سازی قرآنی بر سبک زندگی و شکل و فرم زندگی شهری و روابط خانوادگی تاثیرات شگرفی می‌گذارد در این پژوهش با مرور بر آیات قرآن و خانه‌سازی انبیاء و اولیاء و شاخصه‌های آن به تبیین عوارض و آثار سوء معماری سکولار و غیردینی و آثار اسفبار آن پرداخته و آنگاه وضعیت مطلوب معماری و خانه‌سازی قرآنی در عصر حکومت امام مهدی (علیه السلام) را مشخص نموده‌ایم. توجه به ظرائف و آثار و برکات معماری و خانه‌سازی قرآنی و رویکرد به آنها از سوی منتظران و زمینه سازان حکومت مهدوی (علیه السلام) و اجرای آن در سطح جامعه اسلامی از زمره برآیندهای این مقاله می‌باشد.


Image result for ‫ماه رمضان و ظهور امام زمان‬‎


اولین گام ظهور در آخرین رمضان


در آخرین ماه رمضان پیش از ظهور حوادثی به وقوع می‌پیوندد که حکایت از نزدیکی بسیار ظهور دارد. آنچه در این ماه اتفاق می‌افتد، در حقیقت اولین گام‌ها برای ظهور است که به بیان آن‌ها خواهیم پرداخت.



رابطه شب قدر با حجت زمان وامام عصر(عج)

خداوند متعال در چهارمین آیة سورة مبارکة قدر می فرماید :

تنزّل الملائکة و الرّوح فیها بإذن ربهّم من کلّ أمر.

فرشتگان و روح، در آن شب به دستور پروردگارشان با هر فرمانی (برای تقدیر هرکاری) فرود آیند .

انتظار فرج و ملاقات با حضرت ولی عصر در مبانی و فرهنگ شیعه 


                   

یکی از مسائل بسیار مهم اعتقادی شیعه مساله امامت و خصوصا مساله امام زمان عجل اللـه تعالی فرجه الشریف است. شیعیان به این مطلب اعتقاد داشته و بسیار شیفتۀ آنند که به هر وسیله به زیارت حضرت برسند و جمال دلربای آن حضرت را مشاهده نمایند. و از طرفی در روایت میخوانیم که انتظار فرج افضل اعمال است. اما راه رسیدن و ملاقات با حضرت ولی عصر و معنای صحیح انتظار فرج چیست؟ جواب این پرسش را از قلم مرحوم علامه طهرانی رضوان اللـه تعالی علیه بخوانید.

مجالس و محافل توسّل به حضرت ولیّ عصر بسیار خوب است؛ ولی توسّلی که مطلوب و منظور از آن حقّ و وصول به حقّ باشد؛ رفع حجب ظلمانی و نورانی باشد؛ کشف حقیقت ولایت و توحید باشد؛ حصول عرفان إلهی و فنآء در ذات اقدس او باشد. این مطلوب و پسندیده است.

و لذا انتظار فرج که حتّی در زمان خود أئمّه علیهم السّلام از بزرگترین و با فضیلت‏ترین اعمال محسوب می‌شده است. همین بوده است.

توسّل به حقیقت ولایت آن حضرت برای کشف حجاب‏ های طریق، از افضل اعمال است؛ زیرا توحید حقّ از افضل اعمال است. و انتظار ظهور خارجی آن حضرت نیز بواسطه مقدّمیّت بر ظهور باطنی و کشف ولایت آن حضرت همچنین مفید است؛ و انتظار ظهور خارجی بر این أصل محبوب و پسندیده است.

فلسفه وجود امام (ع) در زمان غیبت چیست؟

وجود امام زمان(عج) در دوران غیبت فواید زیادی برای ما دارد و در این مطلب هیچ شکی نیست. پیامبر اسلام(ص) هم در این مورد فرموده است: ای والذی بعثنی بالنبوه ، انهم لینتفعون به و یستضییون بنور ولایته فی غیبته کانتفاع الناس بالشمس و ان جللها السحاب ..

 

وجود امام زمان(عج) در دوران غیبت فواید زیادی برای ما دارد و در این مطلب هیچ شکی نیست. پیامبر اسلام(ص) هم در این مورد فرموده است: «ای والذی بعثنی بالنبوه ، انهم لینتفعون به و یستضییون بنور ولایته فی غیبته کانتفاع الناس بالشمس و ان جللها السحاب؛[1] آری خداوندی که مرا به پیغمبری مبعوث گردانیده است ، آن ها از وجود او منتفع می شوند و از نور ولایتش در طول غیبت بهره می گیرند، چنان که از آفتاب پشت پرده استفاده می برند
و خود امام زمان(ع) در این باره فرموده است: «همان طور که از خورشید در وقتی که توسط ابرها پنهان شده است، بهره گیری می شود، از من نیز در زمان غیبتم به همان صورت بهره می برند.»[2]

در ذکر جزئی و مصداقی این فواید نیز می توانیم مواردی را بیان کنیم:







اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج


به سینه ها تو سروری ، به دیده ها همه نوری


به دردها تو دوایی ، خدا کند که بیایی


تو را به حضرت زهرا ، بیا زغیبت کبری


دگر بس است جدایی ، خدا کند که بیایی


اللّهمّ عجّل لولیّنا الفرج






دلم گرفته ازاین جمعه ها که تکراری ست

وسهم روزوشبم بی شماگرفتاری ست

گناه پشت گناه و...... گناه پشت گناه

گناه:نقل ونباتی که بینمان جاری ست

جهان وخلق جهان جمله دست دوم شد

ببین بدون تو عالم شبیه سمساری ست

به نوکران شماطعنه می زند هرکس

که:بیخیال شوید،انتظار سرکاری ست

در این زمانه پستی که نقل لبهامان

دروغ وغیبت وفحاّشی و رباخواری ست

چقدر ندبه بخوانم برای آمدنت

اگرچه این همه ندبه فقط ریاکاری ست

ولی به صورت من یک نگاه کن آقا

لبم ترک زده ....مثل لبان سیگاری ست

ودکتران همه ،مارا جوابمان کردند

فقط ظهور تو آقا علاج بیماری ست

غروب جمعه شدوبی تو بازهم،ای وای

دلم گرفته ازاین جمعه هاکه تکراری ست


آبروی دعا، امام حسن...
همه ی هست ما، امام حسن...

سر یک سفره بوده ای عمری؛
با فقیر و گدا، امام حسن...

ای کرم خانه های فاطمی ات،
تا قیامت به پا، امام حسن...

جلوه ی اقتدار تو این بود:
صلح صبر و رضا، امام حسن...


صلح تو یک قیام مردانه ست...

بانی کربلا امام حسن...



پاره هاى جگر از گلوى جگرپاره هستى فرو ریخت و کربلا، 
همان لحظه در خویش آغاز شد؛ همان جایى که مهربانى بى همتاى 
حسن بن على علیه السلام روبه روى یک جفت چشم خیانت کار، پرپر مى زد 
و سینه اش در اقیانوس زهر، غوطه ور بود؛ 

همان جایى که ذره ذره هاى روح امامت، چون تل خاکستر 
در تشت فرو مى ریخت و زنى دست در دست ابلیس، 
پشیمانى گاه و بى گاهش را دست به سر مى کرد.


دریغا که سفره اطعام شبانه روزى مدینه، اینک برچیده مى شود 
و کریم اهل بیت علیهم السلام چون خورشیدى خسته 
از خاک، به معراج ابدى مى رود.

آه از بیعت هاى سست!
کفر زمانه، دست از شرارت برنمى داشت 
و با نقابى از ریا، دست به کار فتنه هاى تازه بود.

تفرقه، چنگ به گریبان امت افکند و آن گاه که بیعت هاى سست، 
به فریب ستمگر زمانه، شکسته شدند، او چاره اى جز این نداشت
که لواى صلح را پیش روى جفاى زمانه برافرازد؛ 

صلحى که زخم هاى بى شمارش، 
همه بر دل مجتبى علیه السلام فرود آمد.


سودابه مهیجى


مقدمه :
«مهدی باوری» یک شعار یا عقیدۀ صرف نیست و به ایمان و عمل صالح با هم و در کنار هم نیاز دارد. قرآن می فرماید: «وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فیها خالِدُون»[1] از مصادیق ایمان آن است که اعتقاد داشته باشی امام عصر علیه السلام دوازدهمین پیشوای مومنین است و همواره در انتظار ظهور به سر می برند. و از مصادیق عمل صالح آن است که بدانی مومنین، بسیار به ازدواج و تشکیل خانواده سفارش شده اند. و یکی از اهداف مهم ازدواج نیز تداوم نسل بیان شده است. چراکه نسلی مهدوی می تواند زمینه ساز برای ایجاد دولتی مهدوی باشد. بنابراین می توان گفت "فرزندآوری" یکی از مصادیق مهم عمل صالح می باشد برای ایمان و اعتقاد به "مهدی باوری". در این مجال به بررسی موضوع "فرزندآوری" و به دنبال آن مسأله "فرزندپروی" می پردازیم.

اثرات مداومت بر دعای فرج


چرا برای تعجیل در فرج امام زمان عجّل الله فرجه دعا می کنیم؟
به عبارت دیگر اثرات فردی و اجتماعی مداومت بر دعای فرج چیست؟


مداومت بر دعای فرج و نیز طلب کردن تعجیل در ظهور امام از خداوند متعال به هر زبان و ادبیاتی مفید و لازم است و علاوه بر اثرات معنوی و فردی که برای شخص دعاکننده دارد، منافع و فواید عمومی و اجتماعی نیز دارد، چرا که از وسایل و اسبابی که در قضاء و قدر الهی تأثیر گذارده و آن را تغییر می دهد، دعا است ، هر مؤمنی که به این مسئله باور داشته باشد برخود لازم می داند تا در این راه از خود جدیت بخرج داده و به وسیله خواندن دعای فرج و امثال آن زمینه ظهور حضرت را فراهم کند.

بر اساس روایات معصومین ؛ دعا براى حضرت – بخصوص دعای فرج – آثار و حکمت هاى فراوانی دارد از جمله :

- سبب زیادی نعمت، مایه دفع بلا، آمرزش گناهان، مورد توجه قرار گرفتن امام زمان و نشانه علاقه و محبّت قلبى به آن حضرت است و در نتیجه موجب تقویت ایمان و یقین است.

- گشایش و فرج مؤمنان در آن است ؛ چنان که خود آن حضرت در نامه اى مرقوم داشتند: «براى تعجیل در ظهورم دعا کنید که ظهور من، به نفع شما و موجب فرج و گشایش امور شما خواهد بود»


منبع : کمال الدین، ج ۳، ص ۶۸۵


- دعا، اظهار تجدید عهد و بیعت با آن حضرت و سبب زنده نگه داشتن یاد امام غایب در دل منتظران است و این باعث می شود که خود آن حضرت نیز براى دعا کننده اش دعا مى کند.

منبع : مهج الدعوات، ص ۳۰۲


- از دیگر فواید دعا، تقرّب بیشتر دعا کننده به خداوند متعال است ؛ زیرا ائمه اطهارعلیهم السلام وسیله هاى تقرّب و وصول الى اللَّه هستند.

- از دیگر آثار دعا براى ولى عصرعجّل الله فرجه نورانیت قلب دعا کننده و کسب نور از آن خورشید فروزان الهى است. اشراق نور امام علیه السلام بر قلب مؤمن، درخشنده تر از خورشید نور افشان است


منبع : کافى، ج ۱، ص ۱۹۴


- از امام حسن عسکری علیه السلام نقل شده که فرمود : دعای فرج مایه‌ نجات یافتن از فتنه های آخر الزمان نیز هست.

منبع : کتاب کمال الدین و تمام النعمه شیخ صدوق ج۲، ص ۳۸۴