اولین گام ظهور در آخرین رمضان
در آخرین ماه رمضان پیش از ظهور حوادثی به وقوع میپیوندد که حکایت از نزدیکی بسیار ظهور دارد. آنچه در این ماه اتفاق میافتد، در حقیقت اولین گامها برای ظهور است که به بیان آنها خواهیم پرداخت.
خداوند
متعال در چهارمین آیة سورة مبارکة قدر می فرماید :
تنزّل الملائکة و الرّوح فیها بإذن ربهّم من کلّ أمر.
فرشتگان و روح،
در آن شب به دستور پروردگارشان با هر فرمانی (برای تقدیر هرکاری) فرود آیند .
مجالس و محافل توسّل به حضرت ولیّ عصر بسیار خوب است؛ ولی توسّلی که مطلوب و منظور از آن حقّ و وصول به حقّ باشد؛ رفع حجب ظلمانی و نورانی باشد؛ کشف حقیقت ولایت و توحید باشد؛ حصول عرفان إلهی و فنآء در ذات اقدس او باشد. این مطلوب و پسندیده است.
و لذا انتظار فرج که حتّی در زمان خود أئمّه علیهم السّلام از بزرگترین و با فضیلتترین اعمال محسوب میشده است. همین بوده است.
توسّل به حقیقت ولایت آن حضرت برای کشف حجاب های طریق، از افضل اعمال است؛ زیرا توحید حقّ از افضل اعمال است. و انتظار ظهور خارجی آن حضرت نیز بواسطه مقدّمیّت بر ظهور باطنی و کشف ولایت آن حضرت همچنین مفید است؛ و انتظار ظهور خارجی بر این أصل محبوب و پسندیده است.
وجود امام زمان(عج) در دوران غیبت فواید زیادی برای ما دارد و در این مطلب هیچ شکی نیست. پیامبر اسلام(ص) هم در این مورد فرموده است: ای والذی بعثنی بالنبوه ، انهم لینتفعون به و یستضییون بنور ولایته فی غیبته کانتفاع الناس بالشمس و ان جللها السحاب ..
وجود
امام زمان(عج) در دوران غیبت فواید زیادی برای ما دارد و در این مطلب هیچ
شکی نیست. پیامبر اسلام(ص) هم در این مورد فرموده است: «ای والذی بعثنی
بالنبوه ، انهم لینتفعون به و یستضییون بنور ولایته فی غیبته کانتفاع الناس
بالشمس و ان جللها السحاب؛[1] آری خداوندی
که مرا به پیغمبری مبعوث گردانیده است ، آن ها از وجود او منتفع می شوند و
از نور ولایتش در طول غیبت بهره می گیرند، چنان که از آفتاب پشت پرده
استفاده می برند.»
و خود امام زمان(ع) در این باره فرموده است: «همان طور که از خورشید در وقتی که توسط ابرها پنهان شده است، بهره گیری می شود، از من نیز در زمان غیبتم به همان صورت بهره می برند.»[2]
در ذکر جزئی و مصداقی این فواید نیز می توانیم مواردی را بیان کنیم:
در احادیث و روایاتی که از امام صادق (علیه السلام) به ما رسیده است روایات بیشماری وجود دارد که به موضوع مهدویت و امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) پرداخته شده است ، از جمله این موضوعات ویژگی های یاران امام زمان است که در کلام امام صادق (علیه السلام) به زیبایی تبیین شده است.
با توجه به روایات، میتوان ویژگیها و صفات یاران را چنین برشمرد:
اشاره: یکی از عبرتهای مهم قیام امام حسین ع نگاه به افرادی است که از همراهی امام خود در روزهای قیام علیه ناراستی ها بازماندند. نگاه به شخصیت، فکر و عمل این گروه به عنوان نمونه ای کاربردی، دامنه همراهی با امام زمان در هر عصر را مشخص میکند
و آفات و عواملی که مانع از همراهی با امام به ویژه در روزهای سخت میگردد، نمودار میسازد. کم نبوده اند کسانی که در طول تاریخ دم از دفاع از حق می زدند ولی در زمانه حساس امتحان جای خالی کردهاند و هریک به دلیلی حق را تنها گذاشته اند. مساله از آنجا اهمیتش در این دوران افزون میگردد که بدانیم امام عصر ع قرار است قیامی سراسری و عمومی علیه همه ناراستی ها و ستمهای عالم برپا کند و در این راه به یارانی مؤمن و استوار نیاز دارد که ذره ای در فکر و عمل از امام خود فاصله نگیرند. این قیام از لحاظ وسعت و هدف، بسیار عظیم و سنگین است و به این دلیل پایداری و آمادگی فوق العاده می طلبد.پاسخ به چهار پرسش مهم در باب مهدویت
در این مطلب به چهار پرسش پیرامون بحث مهدویت به صورت اجمالی پاسخ داده شده است. موضوع پرسش ها عبارتند از:
پیشرفت صنعت و تکنولوژى در پرتو دولت مهدوى، سن حضرت در زمان ظهور، مکان دقیق ظهور و نحوه پیوستن اصحاب حضرت مهدی (عج) به ایشان، قرقسیا و رابطهی آن با ظهور.
به رغم زعم باطل گروهى که تشکیل حکومت مهدوى عجل اللّه تعالى فرجه را مایه ارتجاع بشر به شیوههاى زندگى بدوى معرفى مىکنند، عصر نورانى حکومت حضرتش دوران شکوفایى بشر در صنعت، تکنولوژى و توسعه همه جانبه است: عمران، آبادى و توسعه شهرى بهگونهاى فزاینده رو به کمال مىرود و مساجد به عنوان نماد این توسعه وسعت فراوان مىیابند. در برخى روایات عصر ظهور، نمونهاى از این توسعه و رشد در صنایع عمران و معمارى چنین بیان گردیده است:
در بیرون از شهر کوفه مسجدى با هزار در ساخته مىشود و خانههاى شهر به نهر کربلا وصل مىگردند؛ توسعه شهرها چنان خواهد بود که مردى سوار بر استر تیزرو به قصد نماز جمعه حرکت مىکند؛ امّا بر اثر فاصله فراوان مکان و فراخى شهر به آن نمىرسد.
عن أبی عبد اللّه علیه السّلام: إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ یُبْنَى لَهُ فِی ظَهْرِ الْکُوفَةِ مَسْجِدٌ لَهُ أَلْفُ بَابٍ؛ وَ تَتَّصِلُ بُیُوتُ الْکُوفَةِ بِنَهَرِ کَرْبَلَاءَ؛ حَتَّى یَخْرُجَ الرَّجُلُ یَوْمَ الْجُمُعَةِ عَلَى بَغْلَةٍ سَفْوَاءَ یُرِیدُ الْجُمُعَةَ فَلَا یُدْرِکُهَا. (1)
در پیشرفتهاى صنعتى و تکنولوژیکى نیز تحوّلى شگرف رخ خواهد داد، بهگونهاى که بین آن حضرت و یارانش پیکى نخواهد بود: او سخن مىگوید و آنان در هر کجا که باشند وى را مىبینند و صدایش را مىشنوند:
عن أبی عبد اللّه علیه السّلام: إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ مَدَّ اللَّهُ (عَزَّ وَ جَلَّ ) لِشِیعَتِنَا فِی أَسْمَاعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ؛ حَتَّى لَا یَکُونَ بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الْقَائِمِ بَرِیدٌ یُکَلِّمُهُمُ فَیَسْمَعُونَ وَ یَنْظُرُونَ إِلَیْهِ وَ هُوَ فِی مَکَانِهِ. (2)
گرچه مىتواند مراد از این حدیث شریف عنایت ویژهاى در حق پیروان آن حضرت باشد، بهگونهاى که چشم و گوششان قدرتى دو چندان یابد؛ امّا اگر منظور این حدیث امرى کرامت و خارق عادت نباشد، قطعا بیانگر پیشرفتهاى صنعتى عصر ظهور است، همانطور که بخشى از آن اکنون نیز در سایه ماهوارهها، وسایل ارتباط جمعى و شبکه جهانى اینترنت عملى شده است که مىتواند از آثار و علایم ظهور آن حضرت باشد و بخش کاملتر آن در زمان ظهور و حکمت آن حضرت محقق گردد.
امام على علیهالسّلام مىفرماید: سفیانى، در شام بر دشمنان پیروز مىشود. بعد از آن، بین او و دشمنان دیگرى در «قرقسیا»، جنگى روى مىدهد که پرندگان آسمان و درندگان زمین، از باقی ماندههاى کشتهها، سیر مىشوند
همانگونه که قبلا گفته شد، آن حضرت در نیمهى شعبان دویست و پنجاه و پنج ه ق به دنیا آمدند (3) و بعد از شهادت امام حسن عسکرى علیه السّلام ابتدا، غیبت صغرا و سپس غیبت کبرا آغاز شد و جز خداوند متعال، هیچ کس از مدّت غیبت امام مهدى(عج) و زمان ظهورش، آگاه نیست. پس براى دانستن سنّ واقعى آن حضرت در زمان ظهور، باید منتظر ظهور ایشان باشیم، لکن احادیثى وجود دارد که به هنگام بیان کیفیّت و نشانههاى ظهور امام مهدى (عج) به این مطلب اشاره کردهاند که آن حضرت به هنگام ظهور، چهل ساله یا حتّى کمتر از آن به نظر خواهند رسید.
امام حسن مجتبى علیه السّلام مىفرماید:
... خداوند، عمر او (قائم علیه السّلام) را به هنگام غیبت، طولانى مىکند. سپس به قدرت خداوند، به شکل جوانى که کمتر از چهل سال دارد، ظهور مىکند... . (4)
اباصلت هروى از امام رضا علیه السّلام نقل مىکند که آن حضرت فرمود: نشانهى قائم ما، این است که در سنّ یک پیرمرد و به صورت یک جوان است، به گونهاى که هرکس آن حضرت را ببیند، او را چهل ساله یا کمتر مىپندارد و تا هنگام مرگ، اثر پیرى در او ظاهر نمىشود. (5)
طبق این احادیث، امام مهدى (عج) به هنگام ظهور، از نظر ظاهرى، جوان به نظر مىرسند، به گونهاى که بینندگان گمان مىکنند آن حضرت، چهل یا کمتر از چهل سال دارد.
طبق روایات متواتر شیعه و سنى، قیام شکوهمند آن مصلح جهانى از سرزمین مکّه و از مسجد الحرام، کنار کعبهى معظمه، آغاز خواهد شد و تعداد سیصد و سیزده تن از اصحاب او که فرماندهان لشکرى و کشورى آن حضرت هستند، در میان رکن و مقام، با آن حضرت بیعت مىکنند. آنگاه، تعداد ده هزار نفر تکمیل مىشود و وجود مقدّس حضرت بقیة اللّه (عج) با سپاه ده هزار نفرى، از مکّه حرکت مىکنند و به اصلاح جهان مىپردازند. (6)
مفضّل از حضرت صادق علیه السّلام مىپرسد: «اى آقاى من! حضرت مهدى (عج) از کجا و چهگونه ظهور مىکند؟» . حضرت فرمودند: «اى مفضل! او به تنهایى ظهور مىکند و به تنهایى کنار کعبه مىآید و به تنهایى شب را در آن جا مىگذراند.» . (7)
اباصلت هروى از امام رضا علیه السّلام نقل مىکند که آن حضرت فرمود: نشانهى قائم ما، این است که در سنّ یک پیرمرد و به صورت یک جوان است، به گونهاى که هرکس آن حضرت را ببیند، او را چهل ساله یا کمتر مىپندارد و تا هنگام مرگ، اثر پیرى در او ظاهر نمىشود
در روایت دیگرى مىفرماید:
چون مهدى به درآید، به مسجد الحرام رود. رو به کعبه و پشت به مقام ابراهیم بایستد. دو رکعت نماز گزارد. آنگاه فریاد برآورد:
اى مردمان! منم یادگار امام و یادگار نوح و یادگار ابراهیم و یادگار اسماعیل. منم یادگار موسى و عیسى و محمد... منم صاحب قرآن و زندهکنندهى سنّت... . (8)
«قرقسیا» که در برخى نسخهها «قریهى سبا» ، ضبط شده است، نام شهرى است که در سوریه واقع شده و اکنون در نزدیکى مرز عراق و سوریه است. (9) برخى نیز آنرا معرّب «گرگ سیاه» دانستهاند.
در علائم ظهور مربوط به خروج سفیانى گفته شده است، او، به محلّى به این نام وارد مىشود و رخدادى بزرگ براى او در آنجا اتّفاق مىافتد. (10)
امام على علیهالسّلام مىفرماید: «سفیانى، در شام بر دشمنان پیروز مىشود. بعد از آن، بین او و دشمنان دیگرى در «قرقسیا»، جنگى روى مىدهد که پرندگان آسمان و درندگان زمین، از باقی ماندههاى کشتهها، سیر مىشوند.» (11) همچنین «قرقسیا» را محلّى در کنار نهر فرات دانستهاند. (12)
بنابراین، به نظر مىرسد نام «قرقسیا» تنها اسم محلّى است که برخى از علائم ظهور در آن اتّفاق مىافتد و در کتابها، بیش از این اشاره نشده است.
-------------------------------
پی نوشت:
1) . بحار الانوار، ج97، ص 385
2) . الکافى، ج 8 . ص 240.
3) . بحار الأنوار، ج 51، ص 4.
4) . همان، ج 52، ص 279.
5) . همان، ص 285.
6) . محمد خاتمى شیرازى، جهان بعد از ظهور یا فروغ بىنهایت، ص 94.
7) . بحار الأنوار، ج 53، ص 7.
8) . همان، ص 9.
9) . سید محمد کاظم قزوینى، امام مهدى از ولادت تا ظهور، ص454
10) . همان، ص 251.
11) . حسین کریم شاهى بیدگلى، فرهنگ موعود، ص 188
12) . بحار الأنوار، ج 13. مهدى موعود، ترجمهى على دوانى، ص983.
منبع:
امام مهدی موجود موعود. آیت الله جوادی آملی
امام مهدی (عج). رسول رضوی