سلام
فردا بچـــه ها منتـــظرتون هستن
" شهـــــــدا " رو میگم
میگن میخوایم ببینیمت .
توی راهپیمایی 22 بهمن .
وعدگاه ما و شهدا :
فردا _ راهپیمایی
و جواب ما به شهدای عزیز : لبیک به رهبری
سلام
ملکا ذکر تو گـــــویم که تو پاکی و خدائی
نروم جز به همان ره که توام راهنـــــمائی
بری از رنج و گدازی ، بری از درد نـــــیازی
بری از بیم و امیدی بری از چون و چــرائی
همه درگاه تو جویم ، همه از فضل تو پویم
همه توحید تو گویم که به توحــــید سزائی
تو حکیمی تو عظیمی تو کریمی تو رحیمی
تو نماینده ی فضلی تو ســــــــزاوار ثــنائی
همه عـــزّی و جــــلالی همه علمی و یقینی
همه نوری و سروری همه جودی و سـخائی
لب و دندان ســـنائی هـــمه توحید تــــو گوید
مگر از آتــــــــش دوزخ بـُــوَ دَش روی رهـــائی
توصیه هایی از آیت الله بهجت رحمة الله علیه
ما باید باب توجیه خطا و اشتباه را به روی خود ببندیم و برای هر خطا، زبان به استغفار بگشاییم و اگر قابل جبران باشد، جبران کنیم.
خدا نکند حرام در نزد انسان زینت داده شود! این یک بیماری قلبی است که انسان به آن مبتلا می شود، و با وجود راههای حلال که نیازش را برآورده می کند، خود را به حرام گرفتار می نماید!
کسی که بداند در مرآی و مسمع خدا است، نمی تواند گناه کند. تمام انحرافات ما از این است که خدا را ناظر و شاهد نمی بینیم.
بعضی گمان می کنند که ما از ترک معصیت عبور کرده ایم؛ غافلند از این که معصیت، اختصاص به کبائر معروفه ندارد، بلکه اصرار بر صغائر هم، کبیره است.
در قضیه حضرت یوسف (علیه السلام) آمده است: (اخرج علیهن: بر آنان بیرون آی.) فقط یک دیدار بود، و پس از دیدن جمال حضرت یوسف... دستها را قطع کردند و بی اختیار شدند!... پس اهل شهود که کشف آنها به مراتب قوی تر است، چگونه با مشاهده جمال و کمال مطلق، به هر چه غیر او است پشت پا نزنند؟!
هر که عمل کرد به معلومات خودش، خداوند مجهولات او را معلوم می فرماید!
ما باید در اعتقادات و اعمال، چه عمل شخصی مان و یا عمل نوعی و اجتماعی مان و در عبادتمان، از تحصیل رضایت خدا، لحظه ای غافل نشویم و مسامحه نکنیم که اگر مسامحه بکنیم، در همان آن، خاسر و زیانکار شده ایم!
مدام به قرآن نگاه کردن، دوای درد چشم است.
سـاعتـش را :
بر امـام حسـین تنـظیـم نـمـوده ام ،
تـا بـا یاد مصـائبــ ایـشـان و حـوادثـــ عـاشـورایـش تـربیـتـــ پـیـدا کنـم .
دقـیقـه اش را :
بـر مـهـدی قـائـم تنـظیـم نـمـوده ام ،
تـا دقـایـق عمـرم بـی یـاد او نـگذرد ، شایـد کـ ه روزی سـربـازش شـوم .
ثـانیـ ه هـایـش را :
گـرد آن دوازده مـرواریـد مـی گـردانـم ،
تـا بـا نـور آنـان ظـلـمـت خـود را روشنـایـی بـخـشم .
مخـتار: تـو چـرا از قـافـلـ ه عـشـق جـا مـانـدی ؟
کـیـان : راه گـم کـردم ابـو اسحـاق .
مخـتـار : راه بـلـدی چـون تـو کـ ه راه را گـم کنـد ، نـابـلـدان را چـ ه گنـاه ؟
کـیـان : راه را بستـ ه بـودنـد از بـیـراهـ ه رفتـم
هـر چـ ه تـاختـم مـقصـد را نـیـافتـم ،
وقـتـی بـ ه نـینـوا رسیـدم { خـورشیـد بـر نیـزه بـود .
مـختـار: شـرط عشـق جنـون اسـت مـا کـ ه مـانـدیـم ، مجـنـون نـبـودیـم .
آیت الله بهجت (ره):
از ما، عمل چندانی نخواسته اند!
مهم تر از عمل کردن، "عمل نکردن" است!
تقوا یعنی "عمل گناه را مرتکب نشدن!
همه میپرسند چه کار کنیم؟
من میگویم:بگویید چه کار نکنیم؟
و پاسخ اینست:
گــــــــنــــــــــــاه نــــکــنــیــد.
شاه کلید اصلی رابطه با خدا " گــنــاه نــکــردن " است.
منبع : کلوب امام رضا (ع) بنقل از عماریون