ز خاک ِکربلا یک مُشـت روزی
رسید از دست زوّاری به دستم
بدو گفتم که ای خاک ِ شفابخش
چرا اینگونه از بوی ِ تو مستم؟
چرا مجذوب بویت هست عالم؟
چرا من این همه دل بر تو بستم؟
برای لحظه ای بوییدن تــو
به پای کاروان ها من نشستم
بگفتا اعتبارم از حسین است..
که من ارباب ِخود را می پَرستم
اگرچه خاکم و در زیر پایت
ولیکن از پلیدی ها بِجستـم
(کمال همنشین برمن اثر کرد
وگرنه من همان خاکم که هستم) (شعراز بهلول حبیبی زنجانی)
مرجع عزیز و عالیقدر آیت الله صافی گلپایگانی
سلام علیکم؛
من فاطمه ۲۱ ساله هستم. شما را بارها در مشهد دیده‌ام، و به شما به چشم یک پدر معنوی نگاه می‌کنم. آقا من یک دختر بدحجاب هستم، راستش نمی‌دانم حجاب چیست؟ چرا حجاب بر ما واجب است؟ چرا حجاب ارزش است؟ آیا چادر یک تکه پارچه با ارزش و مقدس است؟ دختر ۹ ساله از چادر چه می‌داند؟ چرا فقط در دین ما چادر و حجاب وجود دارد، یعنی پیامبران دیگر نمی‌دانستند؟!
آیا معنای پوشش، نبودن من در جامعه نیست؟ پس چگونه باید برای جامعه مفید باشم؟چرا ما زنان باید تاوان دل‌های مریض بعضی مردان را بدهیم؟ آیا بهتر نیست حجاب در کشور اختیاری باشد؟ لطفاً مرا نصیحت کنید و به سؤالاتم جواب دهید که من پی‌جوی حقیقتم. منتظر پاسخ شما هستم.
آیت‌الله صافی گلپایگانی در پاسخ این نامه بیان داشته است:
بسم الله الرحمن الرحیم
علیکم السلام و رحمة الله
دخترم! انشاءالله تعالی تندرست و سعادتمند باشید و اندیشه‌های نیک و درست را در خود پرورش دهید.
نامه شما را خواندم. از بیداری باطن و معنویت پاک و اصالت فطرت شما امیدوار شدم.
ادامه مطلب را ببینید
شما بهترین نامه‌ها را بنویس با بهترین خط و پاکت و کاغذ، رویش هم یک چک صد هزار تومان بچسبان، مخابرات این نامه را به مقصد نمی‌رساند. ولی یک تمبر دو سه تومانی ممکن است به مقصد برسد. گاهی یک تمبر پاکت را رد می‌کند. گاهی یک چک صد هزار تومانی پاکت را رد نمی‌کند.
اگر تخمه کدو را بشکنی و مغزش را بکاری سبز نمی‌شود. پوستش را هم بکاری سبز نمی‌شود. مغز و پوست باید با هم باشد. هم دل، هم عمل
دل پاک، همراه عمل صالح
بابا دلت پاک باشد. دل پاک باشد ، کافی است! (تفکر پلورالیزمی)
نکته : آن کسی که تو را خلق کرده است، اگر فقط دل پاک کافی بود، فقط می‌گفت: «آمنوا» اینکه کنار «آمنوا» گفته: «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحات»، یعنی هم دلت پاک باشد، هم کارت درست باشد.
اگر تخمه کدو را بشکنی و مغزش را بکاری سبز نمی‌شود. پوستش را هم بکاری سبز نمی‌شود. مغز و پوست باید با هم باشد. هم دل، هم عمل!
وضع من خراب‌تر از این حرف‌هاست که با نماز درست شود!
بعضی از جوان‌ها بیان می‌کنند که وضع گناه و معنویت ما خیلی خراب است و اصلاً ما برای این معنویات لیاقت نداریم ، اما از این نکته غافل هستند که شیطان دنبال همین نقطه ضعف است .
اتفاقاً شیطان همین را می‌خواهد که با یک گناه بگوید: حالا که این کار را کردی، دیگر به درد نماز نمی‌خوری. قرآن یک آیه دارد، می‌فرماید: «إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئات» (هود/114) چون خراب کردی، حتماً مسجد برو. چون ما اهل گناه و لغزش هستیم اتفاقاً بیشتر به سوی معنویت رفته و در آستان الهی را بکوبیم .
علامه طباطبائی(ره) می فرمود:
«در شب و روز زمانی را برای حسابرسی خود قرار بدهید و ببینید که این بیست و چهار ساعت چگونه بر شما گذشته، اهل محاسبه باشید، همانطور که یک بازرگان، یک کاسب، دخل و خرج خود و صادرات و واردات خود را حساب می کند، شما ببینید در شبانه روزی که بر شما گذشته چه چیزی اندوخته اید، چه گفته اید، یک یک رفتار و گفتارتان را حساب برسید، از نادرستی ها استغفار کنید و سعی کنید تکرار نشود و برای آنچه شایسته و صالح و به فرمان حاکم عقل بود خدا را شاکر باشید، تا به تدریج برای شما تخلق به اخلاق ربوبی ملکه بشود.»
آیت الله استاد حسن زاده آملی می فرماید:
یکی از کلمات قصار علامه طباطبایی، این بود که:
«ما کاری مهم تر از خودسازی نداریم.»
البته این نه به این معناست که انسان همه کارها و وظایفش را کنار بگذارد و برود یک گوشه ای مشغول خودسازی شود، بلکه خودسازی اصلی در اجتماع بودن و به وظایف خود عمل کردن و گناه نکردن است.
علامه می فرماید:
«تخم سعادت، مراقبت است. مراقبت یعنی کشیک نفس کشیدن. یعنی حریم دل را پاسبانی کردن. یعنی سر را از تصرفات شیطانی حفظ داشتن. پاسبان حرم دل بودن. این تخم سعادت را باید در مزرعه دل کاشت و بعد به اعمال صالحه و آداب و دستورات قرآنی ، این نهال سعادت را پروراند.»
اواخر عمر مبارکشان دائم می فرمودند:
«توجه! توجه!» و این، فراتر از «تذکر» و «تفکر» است.
علامه می فرمودند:
«بزرگترین (و سخت ترین) ریاضت ها، همین دینداری است.»
در روایتی از حضرت امیر(ع) هست که می فرماید:
«الشریعه ریاضه النفس:
آیین اسلام و احکام آن، ریاضت و ورزیدگی نفس می آورد.»
از خود بطلب هر آنچه خواهی!
آیت الله حسن زاده به نقل از علامه می فرمود:
«ما سرانجام هر چه را در «خارج» می جستیم، در «درون» یافتیم.»
بیرون ز تو نیست هر چه در عالم هست از خود بطلب هر آنچه خواهی، که تویی
دلیل دعا برای تعجیل فرج ایشان، همان عدالت خواهی و حقیقت جویی است که در فطرت همه ما نهاده شده است؛ زیرا، آن حضرت با ظهور خویش، حق را احیا و عدالت را در جامعه حاکم و مستقر خواهد ساخت. دعا برای ظهور زودتر و سریع تر ایشان، رسیدن به آرمان هایی است که بشر تشنه نیل به آن بوده است.
امّا انتظار؛ باوری است بارور به عمل، که در زندگی انسان منتظر، در قالب کرداری خاص تجسّم می یابد، انتظار اعتقادی است در گرو عمل، عمل کردن به آنچه که فرهنگ انتظار ایجاب می کند. رسول اکرم(ص) می فرماید: (افضل الاعمال احمزها)؛ (برترین عملها، سخت ترین آن هاست (مجمع البحرین فخر الدین طریحی، مقدمه و تصحیح آیةالله شهاب الدین مرعشی نجفی(ره)، ص 297). و در جای دیگر فرموده اند: (افضل اعمال امتی، انتظار الفرج )؛ (برترین عملها، انتظار فرج است (همان، ص 57). نتیجه این دو مقدمه و یا دو روایت آن است که انتظار از دشوارترین تکالیف شرعی محسوب می شود. کشف ویژگی «انتظار» هضم چرایی عظمت پاداش منتظران را آسان تر می کند.
علی(ع) می فرماید: (المنتظر لامرنا کالمتشحط بدمه فی سبیل الله )؛ (منتظر امر ما بسان کسی است که در راه خدا به خون خود غلتیده باشد(بحارالانوار، ج 52، ص 123). آمادگی همیشه جوهر اصلی انتظار است و وظیفه قطعی منتظران، انتظار قیام و ظهور مهدی(عج) را در سر داشتن، آمادگی پیشین می خواهد، آمادگی در: 1- آراستگی به عدالت و تقوا: فرد منتظر باید به زیور عدالت، تقوا و پارسایی آراسته باشد؛ پیرو واقعی و صدیق حضرت ولی عصر(عج) کسی است که رفتار و مکتب آن جناب را الگوی عملی خود قرار دهد.
ادامه مطلب را ببینید
اعتقاد
به ظهور مصلح آخرالزمان که نامش «مهدى» و از اولاد پیامبر اسلام است، مورد
اتّفاق همه ى فرقه هاى اسلامى است. صاحب کتاب عون المعبود (شرح کتاب سنن
ابى داوود) مى نویسد:
بدان که در طول اعصار، مشهور بین همه ى اهل اسلام،
این است که حتماً، در آخرالزمان، مردى از اهل بیت(علیهم السلام) ظهور مى
کند که دین را یارى، و عدل را آشکار مى کند... نامش، مهدى است و عیسى، بعد
از مهدى یا هم زمان با مهدى، نزول، و او را در کشتن دجال یارى، و در نماز
به او اقتدا مى کند.
احادیث مربوط به مهدى(علیه السلام) را عدّه اى از
بزرگان آورده اند، از آن جمله است، ابوداوود، ترمذى، ابن ماجه، بزار، حاکم،
طبرانى، ابویعلى. سند این احادیث، برخى، صحیح و برخى دیگر، حسن و یا ضعیف
است.[1]
یکى دیگر از علماى اهل سنّت مى نویسد:
روایات فراوانى درباره
ى مهدى(علیه السلام) وارد شده به حدّى که به حدّ تواتر مى رسد. این امر،
در میان علماى اهل سنّت شیوع دارد، به گونه اى که از جمله معتقدات آنان به
شمار مى آید. این احادیث به طرق گوناگون و متعدّد، از صحابه و بعد از آنان،
از تابعان، نقل شده است، به گونه اى که مجموع آن ها، مفید علم قطعى است.
به همین دلیل، ایمان به ظهور مهدى، واجب است، همان گونه اى که این وجوب، در
نزد اهل علم ثابت بوده و در عقائد اهل سنت و جماعت، مدوّن شده است.[2]
ابن کثیر نیز در البدایة و النهایة مى گوید:
مهدى،
در آخرالزمان مى آید و زمین را پر از عدل و قسط مى کند، همان گونه که پر
از جور و ظلم شده است. ما، احادیث مربوط به مهدى را در جلد جداگانه اى گرد
آوردیم، همان گونه که ابوداوود در سنن خود، کتاب جداگانه اى را به آن
اختصاص داده است.[3]
از این مطالب که از بزرگان اهل سنّت نقل شد، معلوم
مى شود که مسئله ى مهدویّت و اعتقاد به ظهور مهدى(علیه السلام) جزء عقاید
ثابت اهل سنّت و جماعت است و احادیث مربوط به ظهور آن حضرت، در میان آنان،
به حدّ تواتر رسیده است.
کتاب هاى متعدّد و متنوعى درباره ى ظهور آن
حضرت از سوى علماى اهل سنّت تألیف شده است به گونه اى که شیخ محمّد ایروانى
در کتاب الإمام المهدی مى نویسد:
اهل سنّت، کتاب هاى متعدّدى در
گردآورى روایات مربوط به امام مهدى(علیه السلام) و این که در آخرالزمان
شخصى به اسم مهدى ظهور خواهد کرد، نوشته اند. تا حدّى که من اطلاع دارم،
اهل سنّت، بیش از سى کتاب در این باره تألیف کرده اند.[4]
ادامه مطلب را ببینید
منبع : گروه اینرنتی رهروان ولایت
سوال:
سلام، برای اینکه بدانیم نماز ما مقبول درگاه احدیت شده است چه کاری باید
بکنیم؟ جایی دیدم نوشته بود خواندن آیه الکرسی بعد از هر نماز باعث قبولی
آن نماز می‌شود آیا این درست است؟ من بعضی مواقع در نماز حضور قلب ندارم
فکرم سر نماز همه جا می‌رود آیا این نماز قبول است؟ برای ایجاد حضور قلب
چکار کنم؟
پاسخ :
خداوند در قرآن کریم به فلسفه نماز اشاره کرده و می‌فرماید: نماز بگزار، که نماز آدمى را از فحشا و منکر باز مىدارد «1»
طبیعت
نماز از آنجا که انسان را به یاد نیرومندترین عامل بازدارنده یعنى اعتقاد
به مبدء و معاد مىاندازد داراى اثر بازدارندگى از فحشاء و منکر است و این
اثر به قدرى اهمیت دارد، که در بعضى از روایات اسلامى به عنوان معیار سنجش
نماز مقبول و غیر مقبول از آن یاد شده، چنان که امام صادق علیه السلام
مىفرماید:
کسى که دوست دارد ببیند آیا نمازش مقبول درگاه الهى شده، یا
نه؟ باید ببیند آیا این نماز او را از زشتىها و منکرات باز داشته یا نه؟
به همان مقدار که بازداشته نمازش قبول است!«2»
نهى از فحشاء و منکر سلسله مراتب و درجات زیادى دارد و هر نمازى به نسبت رعایت شرایط داراى بعضى از این درجات است.
قبولی نماز انسان بستگی به حضور قلب او در نماز دارد، همان گونه که در روایتی از امام صادق ـ علیه السلام ـ است که می‌فرمایند:
همانا از نماز انسان، نصفش، ثلثش، ربعش یا خمسش بالا برده می‌شود و آن مقداری از نماز که توجّه قلبی داشته باشد بالا برده می‌شود«3»
و
البته یکی از راه‌ها برای مقبول واقع شدن نماز در درگاه الهی، خواندن آیت
الکرسی می‌باشد، همان گونه که از رسول خدا روایت شده است که فرمودند:
علی
جان! هرکس آیت الکرسی را بعد از هر نمازی بخواند،چه نماز مستجبی باشد و چه
نماز واجب،نوشته می‌شود که نمازش مورد قبول قرار گرفت و آن شخص در امان
خداست و پروردگار عالم او را محافظت می‌کند«4»
حجت السلام قرائتی در کتاب آشنائی با نماز ص 58 چند راه کار جهت ایجاد حضور قلب در نماز معرفی می‌کند که عبارتند از:
یکى از راههاى کسب حضور قلب، دانستن معناى نماز و در نظر آوردن ترجمه کلماتى است که انسان در نماز مىگوید.
راه دیگر، انتخاب مکانى براى نماز است که رفت و آمدها و سر و صداها، صحبتها، عکسها و تابلوها، او را به خود مشغول نسازد.
راه
دیگر، انجام مستحباتى است که پیش از نماز و هنگام نماز، رعایت آن‌ها به
نمازگزار حالت توجّه بیشترى مىدهد و او را به یاد خدا و بندگى خویش
مىاندازد.
وقتى به ملاقات یک شخصیّت برجسته مىروید، بهترین لباس را
مىپوشید و مؤدّب در نزد او مىایستید و یا مىنشینید و از هر کارى که
برخلاف ادب باشد، پرهیز مىکنید، به سخنان او کاملًا گوش مىدهید و به
آنچه خودتان مىگوئید، کاملًا توجّه دارید و در سراسر لحظه دیدار، آن شخص
در نظرتان است.
خدا برترین موجود است و هستى همه موجودات به او بستگى
دارد. ما، بندههاى نیازمند و ناتوان، که از نعمتهاى او برخورداریم، به
شکرانه نعمتهایش به عبادت و نماز مىایستیم. توجّه به این «جایگاه» که ما
در مقابل «اللَّه» داریم، دل را نرم مىکند، خضوع و خشوع و فروتنى
مىآورد.
نماز، «ذکر خدا» است. هر چه بیشتر دلمان حاضر و قلبمان متوجّه عظمت خدا و نیاز خودمان باشد، نمازمان سازندهتر است.
منابع:
1: اتْلُ ما أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتابِ وَ أَقِمِ
الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ
لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ «سوره
عنکبوت آیه 45»
2: انْ أَحَبَّ أَنْ یَعْلَمَ أَقُبِلَتْ صَلوتُهُ أَمْ
لَمْتُقْبَلْ؟ فَلْیَنْظُرْ: هَلْ مَنَعَتْهُ صَلوتُهُ عَنِ الْفَحْشاءِ
وَ الْمُنْکَرِ؟ فَبِقَدْرِ ما مَنَعَتْهُ قُبِلَتْ مِنْهُ!«« مجمع
البیان»، جلد 8، صفحه 285»
3: اَن العبدَ لیُرفعُ لهُ مِن صلاتهِ نصفُها
او ثلُثها او ربعُها او خمسُها و ما یرفعُ لهُ الّا ما اقبلَ علیهِ بقلبهِ
«بحارالانوار، ج 84، ص 238.»
4: دعوات راوندی ص 84 ح 215 عدةالداعی ص 293.
