مطلبی که از دیر باز ذهن بشر را به خود مشغول داشته این است که آیا غیر از کره زمین در کرات و آسمانهای دیگر نیز موجودات زندهای یافت میشوند، البته با توجه به وسعت و عظمت جهان آفرینش که همه دانشمندان در برابر آن کاملا شگفت زده هستند، با همه تحقیقات انجام شده از بزرگی و وسعت و تعداد کهکشانها و ستارگان و کرات، هنوز اطلاعات دقیقی در دست ندارند.
برای مثال در کهکشان ما که یکی از میلیونها کهکشان شناخته شده است، بیش از 150000 میلیون ستاره ثابت شمرده شده که میان آنها تعداد قابل توجهی ستاره شبیه خورشید ما وجود دارد. بنابراین با توجه به عظمت عالم آفرینش، بعید است که حیات و زیست، مخصوص کره ما باشد و کرات دیگر از موجودات زنده، بی بهره باشند.
کما اینکه خداوند متعال در قرآن مجید با بیانی روشن به موجودات زنده در آسمانها تصریح میکند و در توصیف قدرت خدا در آیه 29 سوره شوری میفرماید: "و از آیات او است آفرینش آسمانها و زمین و آن چه از جنبندگان در آنها گسترش داده است".
همچنین در آیه93 سوره مریم با صراحت میفرماید: "تمام کسانی که در آسمانها و زمینها میباشند، بنده او هستند".
بعد از این مطلب، در آیه 94 همین سوره فرموده است: "خداوند همه آنها را شمارش کرده و به دقت شمرده است".
پس در نتیجه کاملاً منطقی و طبیعی است که فرد موحد و خداشناس که آفرینش تمام جهان را از روی حکمت خداوندی دانسته و بر این اساس حیات و زیست را تنها مخصوص کره زمین نداند؛ چون کاملاً بعید به نظر میرسد که در میلیاردها ستاره هیچ کدام جز کره زمین مسکونی نباشد و همه حکم بیابانهای خشک و خالی و خاموش را داشته باشند و موجود زندهای، مطلقاً در هیچ یک دیده نشود.
ولیکن برخی کیهان شناسان، احتمال وجود حیات در دیگر سیارات منظومه شمسی را بسیار ضعیف میدانند، چون اعتقاد دارند عطارد و زهره بسیار سوزان و خفه کننده و مریخ سرد و مشتری و زحل در "امونیک" و "متان" غوطهورند، ولیکن احتمال دارد این نوع داوریها درباره کرات منظومه شمسی نیز چندان منطقی نباشد، چون ممکن است اگر خود را در یکی از این سیارات قرار دهیم، درباره زمین میگوییم: زمین از گاز کشنده، اکسیژن احاطه شده است و نمیتوانیم بفهمیم که چگونه ساختمان بدن انسان با اکسیژن سازگاری دارد.
کاملاً مشخص است که علم تجربی نمیتواند در مورد وجود موجودات زنده در آسمانها و کرات دیگر نظر قطعی و یقینی اظهار نماید، هرچند که ممکن است در آینده نتایج بهتری بدست آید چون که دانشهای بشری در حال پیشرفت و تغییر و تکامل دائمی است.
ولیکن از متون دینی و آموزههای وحیانی از جمله آیات قرآن میتوان استنباط کرد که موجودات دیگر در آسمانها و چه بسا در کرات دیگر وجود دارند، امّا این که همانند انسانها باشند و یا حتی موجودات دارای شعور باشند و خلاصه اینکه نوع و کیفیت آنها برای ما معلوم نیست، هرچند که وجود آنها از نظر آموزههای وحیانی قطعی است کما اینکه پژوهشهای تجربی و علمی نمیتواند وجود آن را نفی کند.