مدتی است در موقع خواندن نماز حواسم پرت می شود و حضور قلب در نماز ندارم. لطفاً برای بر طرف شدن این مشکل و به دست آوردن حضور قلب در نماز، مرا راهنمایی کنید.
عدم حضور قلب در نماز، کم و بیش مشکل بیشتر افراد جامعه است و معمولاً مورد غفلت واقع می شود. دغدغه شما در برطرف کردن این مشکل را ارج می نهیم و نوعی لطف الاهی می دانیم.
ابتدا به اهمیت حضور قلب در نماز می پردازیم تا ارزش آن بیشتر آشکار شود.
چادری بودن با چادرسرکردن
فرق میکنـــــــــــــد !
چادری بودن یعنــــــــــــی :
چادر را برای پوشاندنِ خود از نگاه نامَحرمان سر میکند
تا سلامت جامعه و خانواده ها به خطر نیافتد ،
و برایش چادر حکـــمِ سنگر دارد ...
و راه و هدفش ، همان راه فاطمه (س) است ...
چادر سرکردن یعنــــــــــی :
چادر را برای زیبایی سر میکند و معایبش را با چادر می پوشاند .
و اعتقادی به محرم و نامحرم ندارد .
چادر سر میکند و صورتِ بزک شده را درون قابِ چادرِ مشکی میگذارد تا بهتر جلوه کند .
چادر سرمیکند ، امـــــا ،
اعتقادی به پوشاندنِ ناخن های بلند و ساق ِ دست
و پوشیدنِ جوراب ندارد و به خیالِ خودش چادری شده !!!
چادر سر می کند تا البسه های رنگارنگش از زیر چادر ،
بیشتر جلبِ توجه کند ،
و دریــــغ از خواندنِ دوخط احکــــامِ حجاب در اسلام ...
پـــــــــــــس فراموش نکنیم !
چادری بودن با چادرسرکردن فـــــــــــــــــرق میکند .
غیرت و حمیّت، یعنی تلاش در نگهداری آنچه حفظش ضروری است. غیرت در دین به معنای دفاع از دین و پافشاری بر حفظ ارزش های دینی است و غیرت در مورد ناموس هم به معنای حفظ ناموس در برابر نامحرم است. این صفت در قالب مطلوبش، از شجاعت، بزرگ منشی و عزت نفس انسان در برابر وسوسه های شیطان و بی تفاوتی به ناموس و اعتقادات نشأت می گیرد.
الف :
آثار معنوی تربیتی
ب : آثار روحی روانی
ج : آثار درمانی و جسمی
د : نکات و دستورات مهم برای تغذیه روزه داران
یک عمل و اینهمه برکات!
دائم الوضو بودن توفیقی است که اگر به لطف خدا شامل حال انسان شود؛ دارای
آثار و برکاتی فراوان می باشد. وضو بر وضو توجه انسان را نسبت به خداوند
بیشتر می نماید و راه ذکر قلب را بر انسان می گشاید....
به همین دلیل است که از رسول خدا صلی الله وعلیه وآله روایت شده: لَا
یُحَافِظُ عَلَى الْوُضُوءِ إِلَّا کُلُّ مُۆْمِنٍ(1): بر وضو مواظبت نمی
کند مگر مومن. در روایات به چند اثر از دائم الوضو بودن اشاره شده است که
به قرار زیر است:
1. تمام بدنت پاک می شود پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم)
فرمودند: هرکس به هنگام وضو ساختن ذکر خدا را بگوید، تمام بدنش پاک گردیده
است.(2)
زیرا وقتی در جریان وضو داخل دهان، صورت، ساعدها، کف دست ها و جلوی سر و
روی پاهای انسان تحریک شود قسمت اعظم قشر حسی تحریک می شود ،یعنی در حالی
فقط چیزی که حدود 20 درصد سطح بدن در وضو مرطوب شده است بیش از 80 درصد
ادمک حسی تحریک می شود؛ به عبارت دیگر اگر انسان به جای وضو کل بدن خود را
می شست (غسل می کرد) چیز زیادی بر تحریک ناشی از وضو افزوده نمی شد.(3)
چنانچه امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: هر کس ذکر خدا را به هنگام وضو
بگوید، مانند این است که غسل کرده باشد.(4)
2. گناهانت بخشیده می شود رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: هنگامی
که نمازگزار وضو می گیرد آثار و برکاتی به دنبال دارد از جمله وقتی که
صورتش را می شوید آثار گناهان از چهره اش زدوده می شود، و زمانی که دو دستش
را تا آرنج (مرفق) می شوید گناهانی که بوسیله دست هایش انجام داده از بین
می رود، و آن وقت که سرش را مسح می کشد معصیّت هایی که به وسیله سرش
انجام داده زدوده می شود، و آن وقت که پاهایش را مسح می کشد گناهانی که به
کمک پاهایش انجام داده است از بین خواهد رفت، اگر کسی در اوّل وضو
گرفتن«بسم الله الرّحمن الرّحیم» را (با دقّت و فهمیدن معنایش) بگوید تمام
اعضایش از گناهان پاک می شود.(5)
3. دعاهایت مستجاب می گردد امام صادق علیه السلام فرمود: من تعجب می کنم از
کسی که دنبال حاجت و کاری است در حالی که با وضو است، حاجتش برآورده
نشود!(6)
4. رزق و روزیت فراوان می گردد از امام صادق علیه السلام روایت شده که
فرمودند: کسی که دوست دارد بر خیر و برکت منزلش بیفزاید هنگام غذا خوردن
وضوء بگیرد. (7) و همچنین آن حضرت فرمود: وضو و (شستن دست و صورت) پیش از
غذا و بعد از آن باعث زیادی روزی می گردد.(8)
مرگ با وضو، شهادت است رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم فرمود: اگر
توانستی شب و روز با وضو باشی این کار را انجام بده، زیرا اگر در حال وضو
از دنیا بروی شهید خواهى بود.
5. تمرکزت زیاد می شود وضو گرفتن قبل از مطالعه باعث افزایش توجّه و تمرکز و
افزایش هوشیاری در انسان می شود؛ زیرا نواحی مرتبط با وضو، بیشترین وسعت
را در قشر حرکتی مغز دارند و هر چه تحریک این قشر هم بیشتر باشد، خواب
آلودگی و کسالت از انسان دور می شود.(9)
امام صادق علیه السلام فرمودند: کسى که وضو بگیرد و با حوله اعضاى وضو را
خشک کند، یک حسنه براى او نوشته مى شود و کسى که وضو بگیرد و صبر کند تا
دست و رویش خود خشک شوند، سى حسنه براى او نوشته مى شود.(10) زیرا اگر وضو
با آب سرد صورت پذیرد و پس از آن از خشک کردن آن اجتناب شود؛ تحریک حسی
بیشتری صورت می گیرد؛ زیرا آب سرد نسبت به آب گرم قدرت تحریک حسی بیشتری
دارد و خشک نکردن اعضاء بعد از وضو، به علت تماس طولانی آب با سطح بدن،
باعث طولانی تر شدن مدت تحریک حسی می شود.(11)
بدن در برابر سرمائی که در اثر خشک نکردن آب وضو حس می کند، خود به خود
درجه حرارتش بالا می رود تا آب وضو را خشک کند، که همین تحریکات حرارتی
باعث باز شدن منافذ زیرپوست می شود و اکسیژن بیشتری به بافتهای پوست و
مقداری هم عضلات زیر پوست می رسد و باعث نیرو و نشاط می گردد.(12)
6. عمرت زیاد می شود.رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم فرمود: سعی کن
طاهر و با وضو باشی که خداوند بر طول عمرت می افزاید.(13) از نظر علمی
بارهای الکتریکی هنگام شارش بار در اطراف عصب به صورت الکتریسته ذخیره می
شوند. میدانی که در اطراف این بارها به وجود می آید در میدان بدن ایجاد خلل
می کنند. این بارها به خصوص در نقاطی که تراکم اعصاب بیشتر است ذخیره می
شوند و به دلیل این که هم تراکم زیادی دارند و هم در نزدیکی عصبهای بیشتر و
مهمتری قرار دارند، برای بدن به شدت مضر هستند. از جمله این نقاط ناحیه
سر، دستها و قسمت مچ پا به پایین است.
هنگامی که نمازگزار وضو می گیرد آثار و برکاتی به دنبال دارد از جمله وقتی
که صورتش را می شوید آثار گناهان از چهره اش زدوده می شود، و زمانی که دو
دستش را تا آرنج (مرفق) می شوید گناهانی که بوسیله دست هایش انجام داده از
بین می رود، و آن وقت که سرش را مسح می کشد معصیّت هایی که به وسیله سرش
انجام داده زدوده می شود، و آن وقت که پاهایش را مسح می کشد گناهانی که به
کمک پاهایش انجام داده است از بین خواهد رفت.
به طرز حیرت آوری می بینیم که این نواحی، دقیقا نواحی هستند که در وضو شسته
می شوند و بنابر تحقیقات صورت گرفته، بهترین راه دفع این بارهای زائد،
استفاده از یک ماده رساناست. سریعترین و ارزانترین و بی ضررترین ماده برای
این کار، آب است. جالب این جاست که آب هر چه خالص تر باشد، سریعتر بارهای
ساکن را از بدن ما به اطراف گسیل می دهد و هیچ مایعی مثل آب خالصی که در
وضو به انسان ها سفارش شده این اثر را ندارد.(14)
خواب
7. خواب با وضو، عبادت است رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: کسی
که با وضو بخوابد بستر او برایش مسجد می شود، و خوابش (ثواب کسی را دارد
که) به نماز مشغول است تا این که شب را به صبح رساند. و اگر کسی بدون وضو
خوابید بسترش برای او قبر خواهد بود و مانند مرداری می ماند تا صبح
شود.(15)
از نظر صاحب نظران رشته روان پزشکی،(16) جهت بهداشت صحیح خواب و داشتن
خوابی راحت، باید اصولی را رعایت نمود که از جمله آن ها، دوش گرفتن ملایم
هر شب قبل از رفتن به رختخواب است و جالب این که در ادامه تأکید می شود،
این روش هر شب تکرار گردد. بنابراین، برای دست یابی به یک خواب راحت و
آرامش بعد از آن، دوش گرفتن و استحمام شبانه (قبل از خواب) مفید است که وضو
می تواند جای آن را بگیرد.
8. مرگ با وضو، شهادت است رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم فرمود: اگر
توانستی شب و روز با وضو باشی این کار را انجام بده، زیرا اگر در حال وضو
از دنیا بروی شهید خواهى بود.(17) 9. در قیامت نورانی می شوی پیامبر خدا
می فرمایند: فردای قیامت خدای متعال امّت منِ را بین بقیّه ی امّت‌ها در
حالی محشور میکند که به خاطر وضویی که در دنیا گرفتند روسپیدند و
پیشانی‌های نورانی‌یی دارند.(18) وضو گرفتن مکرر جهت دائم الوضو بودن،
اسراف نیست
اگر در مصرف آب زیاده روی نکند اسراف نیست و مستحب است وضو با تمام آدابش
به مقدار کمی آب، یعنی حداکثر یک مُد که مساوی سه چهارم لیتر است انجام
شود.(19)
وضو نور است و تداوم آن، باعث ارتقا به عالم قدس خواهد شد. در حدیث آمده
است: تجدید وضو، همانند نورى است بر روى نور دیگر.(20) این دستور با برکت،
نزد بزرگان علم و عمل تجربه شده است، پس ای سالک کوی یار، همیشه با وضو
باش و در تداوم آن همت عالی داشته باش.
پی نوشت ها:
1. مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل؛ ج1 ص356
2. بحارالأنوار: ج80، ص314، روایت2، باب5
3. پزشکی های قرآن، برگرفته از سایت استوا
4.بحارالأنوار: ج80، ص314، روایت3، باب5
5. وسایل الشیعه: ج1، ص 297
6. همان، ص 262
7.فروع کافی، ج 6، ص 290
8.همان
9.اصول فیزیولوژی، دکتر رابرت برن و متیو لوی،ص 124
10. ثواب الاعمال، شیخ صدوق
11. مقاله اسرار علمی وضو، نویسندگان:دکتر حسن کریمی یزدی، دکتر علیرضا کوهپایی، سیده منصوره ذکری، برگرفته از پایگاه صلوه
12. نکات علمی شگفت انگیز درباره نماز و وضو، برگرفته از سایت نماز کلید بهشت
13. بحارالانوار: ج 77(80) ، ص 305
14. نکات علمی شگفت انگیز درباره نماز و وضو، برگرفته از سایت نماز کلید بهشت
15. مستدرک الوسائل: ج1، ص 42
16. کتاب روانشناسی جیبی، دکتر هارولد کبلن و بنجامین سدوک، ص 162
17. بحارالانوار: ج 77(80) ، ص 305
18. مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل ج 1 ص 357
19. استفتا از دفاتر آیات عظام: سیستانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی،
خامنه ای، صافی گلپایگانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست
20. وسائل الشیعه ج1 ص 377
کسی که اندک آشنایی با اسلام داشته باشد، از جایگاه رفیع خانواده در آن با خبر است. از نقطه آغاز تشکیل خانواده و اهمیت ازدواج، تا روابط فرزندان با والدین و روابط همسران با یکدیگر که هر کدام از این ها، بخشی از استحکام نهاد خانواده را تامین می کند.
کلید واژه مورد تاکید قرآن برای روابط بین همسران، که بسیار مکرر بیان شده است، واژه "معروف" است که روابط باید حتی در بدترین شرایط و موارد اختلاف باید به صورت شایسته و متناسب با کرامت باشد:
عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ (۱۹ نساء) و با آنان، بطور شایسته رفتار کنید.
تعریف مراقبه :
و آن عبارت است از آنکه سالک در جمیع احوال مراقب و مواظب باشد تا از آنچه وظیفه اوست تخطّى ننماید و از آنچه بر آن عازم شده تخلّف نکند.
مراقبه معناى عامّى است و به اختلاف مقامات و درجات و منازل سالک تفاوت مىکند. در ابتداى امر سلوک مراقبه
عبارتست از آنکه از آنچه به درد دین و دنیاى او نمیخورد اجتناب کند و از ما لا یعنى دورى گزیند و سعى کند تا خلاف رضاى خدا در قول و فعل از او صادر نگردد، ولى کمکم این مراقبه شدّت یافته و درجه به درجه بالا میرود. گاهى مراقبه عبارتست از توجّه به سکوت خود و گاهى به نفس خود و گاهى به بالاتر از آن از مراتب حقیقت از اسماء و صفات کلّیه الهیه. و مراتب و درجات آن إن شاء اللّه تعالى بیان خواهد شد.
باید دانست که مراقبه از اهمّ شرائط سلوک است، و مشایخ عظام را در آن تأکیداتى است، و بسیارى آن را از لوازم حتمیه سیر و سلوک شمرده اند، چه آن به منزله حجر اساسى است، و ذکر و فکر و سایر شرائط بر آن حجر بنا نهاده میشود، لذا تا مراقبه صورت نگیرد ذکر و فکر بدون اثر خواهد بود.
مراقبه حکم پرهیز از غذاى نامناسب براى مریض را دارد، و ذکر و فکر حکم دارو، و تا وقتى که مریض مزاج خود را پاک ننماید و از آنچه مناسب او نیست پرهیز نکند دارو بىاثر خواهد بود، و چه بسا گاهى اثر معکوس میدهد، لذا بزرگان و اساتید عظام این راه، سالک بدون مراقبه را از ذکر و فکر منع مىکنند و ذکر و فکر را بر حسب درجات سالک انتخاب مینمایند.
منبع: رساله لب اللباب در سیر و سلوک اولى الألباب، ص 113
