نــــــــــور

اَللّـــــــــهُ نــُـــورُ السَّــــمواتِ وَ الأَرضِ

نــــــــــور

اَللّـــــــــهُ نــُـــورُ السَّــــمواتِ وَ الأَرضِ

مشخصات بلاگ
نــــــــــور

" سَلامٌ عَلَی إل یاسِین "

منتظر مأیوس نیست. منتظر از درد هجر میسوزد

اما بشوق وصال سر زنده و امیدوار است .

انتظار یعنی امید به فردا

فردای وصال ...

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۱۴ مطلب در بهمن ۱۳۹۳ ثبت شده است


اثرات مداومت بر دعای فرج


چرا برای تعجیل در فرج امام زمان عجّل الله فرجه دعا می کنیم؟
به عبارت دیگر اثرات فردی و اجتماعی مداومت بر دعای فرج چیست؟


مداومت بر دعای فرج و نیز طلب کردن تعجیل در ظهور امام از خداوند متعال به هر زبان و ادبیاتی مفید و لازم است و علاوه بر اثرات معنوی و فردی که برای شخص دعاکننده دارد، منافع و فواید عمومی و اجتماعی نیز دارد، چرا که از وسایل و اسبابی که در قضاء و قدر الهی تأثیر گذارده و آن را تغییر می دهد، دعا است ، هر مؤمنی که به این مسئله باور داشته باشد برخود لازم می داند تا در این راه از خود جدیت بخرج داده و به وسیله خواندن دعای فرج و امثال آن زمینه ظهور حضرت را فراهم کند.

بر اساس روایات معصومین ؛ دعا براى حضرت – بخصوص دعای فرج – آثار و حکمت هاى فراوانی دارد از جمله :

- سبب زیادی نعمت، مایه دفع بلا، آمرزش گناهان، مورد توجه قرار گرفتن امام زمان و نشانه علاقه و محبّت قلبى به آن حضرت است و در نتیجه موجب تقویت ایمان و یقین است.

- گشایش و فرج مؤمنان در آن است ؛ چنان که خود آن حضرت در نامه اى مرقوم داشتند: «براى تعجیل در ظهورم دعا کنید که ظهور من، به نفع شما و موجب فرج و گشایش امور شما خواهد بود»


منبع : کمال الدین، ج ۳، ص ۶۸۵


- دعا، اظهار تجدید عهد و بیعت با آن حضرت و سبب زنده نگه داشتن یاد امام غایب در دل منتظران است و این باعث می شود که خود آن حضرت نیز براى دعا کننده اش دعا مى کند.

منبع : مهج الدعوات، ص ۳۰۲


- از دیگر فواید دعا، تقرّب بیشتر دعا کننده به خداوند متعال است ؛ زیرا ائمه اطهارعلیهم السلام وسیله هاى تقرّب و وصول الى اللَّه هستند.

- از دیگر آثار دعا براى ولى عصرعجّل الله فرجه نورانیت قلب دعا کننده و کسب نور از آن خورشید فروزان الهى است. اشراق نور امام علیه السلام بر قلب مؤمن، درخشنده تر از خورشید نور افشان است


منبع : کافى، ج ۱، ص ۱۹۴


- از امام حسن عسکری علیه السلام نقل شده که فرمود : دعای فرج مایه‌ نجات یافتن از فتنه های آخر الزمان نیز هست.

منبع : کتاب کمال الدین و تمام النعمه شیخ صدوق ج۲، ص ۳۸۴


اثبات خداوند توسط پروفسور مایکل پریزنگر( آیا خداناباوران!! پاسخی دارند؟) :

در دنیا هرکس از روش های متفاوتی برای پیدا کردن جواب که آیا خدا وجود دارد یا خیر و اگر وجود دارد چطور با ما ارتباط برقرار می کند و سایر سوالات می گردند که اینبار یک پروفسور اعصاب به نام مایکل پریزنگر کانادایی جوابی برای آن در حیطه علمی خود پیدا کرده است؛ و جالب است نظرات، تحقیقات آنان را مشاهده کنیم که در ادامه مطلب یکی از آنان را که بسیار جالب نیز است برای شما عزیزان بیان خواهم کرد. پروفسور پریزنگر متخصص علوم عصب شناسی می باشد ایشون در دو زمینه اعصاب معنوی و فراروانشناسی صاحب نام و متخصص است و بیش از ۲۰۰ مقاله در این زمینه به چاپ رسانده است و بعنوان بهترین محقق و استاد و جایزه برتر جامعه پزشکان اسیب های مغزی در سال های ۱۹۸۹، ۲۰۰۱ و ۲۰۰۷ دریافت نمود. یکی از بزرگترین کارهای ایشون که در جهان صدا کرد اثبات خداوند ، دعا و حس ایجاد شده بعد از آن است! ایشون این فعالیت رو از سال ۱۹۸۰ میلادی شروع کرد و در سال ۲۰۰۴ آزمایش نهایی را به انجام رساند و نتایج آن موفقیت آمیز بود؛ سوزان بلکمور و ریچارد داوکینز افرادی بودند که ایشون رو در این زمینه یاری میکردند. به گفته این عصب شناس در لوب گیجگاهی سمت راست انسان یک میدان مغناطیسی ضعیفی وجود دارد؛ از دید ایشون این مکان مانند یک رادیو عمل می کند که فرکانس های خاصی رو دریافت می کنند برای مثال وقتی شما دنبال فرکانس بر روی رادیو می گردید صداهای خش خشی ر ا می شنوید و وقتی به فرکانس مورد نظر برسید صدای واضحه ای رو می شنوید و این صداوی واضح همان خداوند است؛ توجه داشته باشید منظور از صدا تشبیه گوینده رادیو می باشد در اصل منظور همان حس ایجاد شده است. [۱,۲,۳] پروفسور پریزنگر تصمیم به ساخت یک کلاهی کرد که بتواند فرکانس های شبیه به فرکانس خدا را به مغز برساند و حسی که انسان بعداز دریافت ان فرکانس بدست میابد را بیابد؛ این کلاه با نام “کلاه خدا” ثبت شد و ایشون در یک آزامایشی که بر روی دختری بنام دومنیکا انجام داد؛ دومنیکا دانشجوی رشته پرستاری بود که اصلا به دین اعتقاد نداشت و خیلی کنجکاو بود به همین علت تصمیم گرفت به صورت داوطلبانه در این آزمایش شرکت کند. بعد از اتمام این ازمایش پرفسور پریزنگر از دومنیکا می پرسد چه حسی داشتی چه اتفاقی افتاد؟ و او در جواب می گوید: “یک حس عالی رو تجربه کردم حس کردم در آسمان شناور بودم و شخصی آنجا بود که انگار صورت نداشت و مراقب من بود احساس آرامش بخشی داشتم احساس امنیت خیلی جالب بود دوست دارم دوباره تجربه کنم!!!” نتایج این آزمایش در سایر آزمایشات دیگر نیز یکسان بود؛ به گفته پرفسور پریزنگر در زمان دعا کردن نیز همینطور است البته با این تفاوت که در آن زمان فرکانس های دقیق خدایی به ما انسان ها می رسد نه یک سری فرکانس های خش خشی! و به همین علت است افرادی که به دین اعتقاد دارند و به راز و نیاز و دعا کردن با خدای خود می پردازند احساس آرامش، امنیت و …. می کنند!!! و ایشون افزود افرادی که بهشون الهام می شود نیز از این طریق می باشد مانند پیامبران که در کتب دینی مشاهده می کنیم. این اثبات بازده بسیار بالایی داشت طوری که مردم رو به خود جذب کرد و باعث شد آن در برنامه های تلویزیونی و مستندی پخش شود [۴,۵،۶،۷،۸،۹]

تعریف اصطلاحات:

وقت فضیلت: قسمتی از وقت نماز است که نماز در آن وقت دارای فضلیت است و خارج از آن وقت، فضیلت وارد شده را ندارد؛ مثل اول وقت.

وقت اختصاصی: قسمتی از وقت نماز است که مختص به همان نماز است که اگر در آن وقت مخصوص، عمدا نماز واجب ترتیبی دیگری خوانده شود؛ نماز باطل است. مثلا در نماز ترتیبی ظهر و عصر و مغرب و عشا، که اگر هر کدام در وقت اختصاصی دیگری خوانده شود؛ نماز باطل است. پس اگر فردی در آخر وقتِ نماز ظهر و عصر(نزدیک مغرب)، فقط به اندازه یک نماز چهار رکعتی وقت دارد؛ باید نماز عصر بخواند، هر چند که نماز ظهر را نخوانده باشد.[1]

اول وقت: لحظات آغازین انجام تکالیف با وقت معین، است. ادای نماز در اول وقت، مستحب مؤکد و تأخیر آن از اول وقت جز در مواردی مثل نماز جماعت و غیره، که تأخیر افضل است، مکروه می باشد.

آخر وقت: لحظات پایانی زمان انجام تکالیف دارای وقت معین، است. با درک آخر وقت نمازهای یومیه، حتی به اندازۀ یک رکعت، نماز به نیت اداء، گزارده می شود.

نماز صبح

وقت فضیلت نماز صبح: وقت فضیلت نماز صبح از اذان صبح تا بیست و یک دقیقه بعد از اذان صبح ادامه دارد.

نماز ظهر

وقت اختصاصی نماز ظهر: از اول اذان ظهر به مقدار یک نماز چهار رکعتی برای غیر مسافر و یک نماز دو رکعتی برای مسافر، وقت اختصاصی نماز ظهر می باشد. در این زمان خواندن نماز عصر جایز نیست.

وقت فضیلت نماز ظهر: وقت فضیلت نماز ظهر از اذان ظهر تا یک ساعت و چهل دقیقه بعد از اذان ظهر ادامه دارد.

نماز عصر

وقت اختصاصی نماز عصر: در آخر وقت نماز عصر، نزدیک به مغرب، به مقدار خواندن یک نماز چهار رکعتی برای غیر مسافر و یک نماز دو رکعتی برای مسافر، وقت اخصاصی نماز عصر می باشد. در این زمان خواندن نماز ظهر جایز نیست.

وقت فضیلت نماز عصر: وقت فضیلت نماز عصر دو ساعت و پنجاه دقیقه بعد از اذان ظهر شروع می شود و تا چهل و دو دقیقه ادامه دارد.

نماز مغرب

وقت اختصاصی نماز مغرب: از اول وقت مغرب به مقدار خواندن یک نماز سه رکعتی، وقت اختصاصی نماز مغرب است. خواندن نماز عشاء در این زمان مخصوص جایز نیست.

وقت فضیلت نماز مغرب: وقت فضیلت نماز مغرب از اذان مغرب تا پنجاه و یک دقیقه ادامه دارد.

نماز عشا

وقت اختصاصی نماز عشا: به اندازه خواندن یک نماز چهار رکعتی برای غیر مسافر و یک نماز دو رکعتی برای مسافر در آخر وقت نماز عشا(نصف شب)، وقت اختصاصی نماز عشا است.[2]

وقت فضیلت نماز عشا: وقت فضیلت نماز عشا، پنجاه و یک دقیقه بعد از اذان مغرب شروع می شود و تا سه ساعت و ده دقیقه ادامه دارد.

 

منابع:

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام.

2. تحریر الوسیله، حضرت امام خمینی(ره).

3. توضیح المسائل، آیت الله مکارم شیرازی.

4. نرم افزار نجوم اسلامی، مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی – نجومی، وابسته به دفتر حضرت آیت الله سیستانی.

 

پی نوشت:


 

[1] البته «اگر کسی اشتباهاً نماز ظهر یا عصر را در وقت مخصوص دیگری بخواند، نمازش صحیح است».

[2] یاد آوری دو نکته در این باره لازم است:

اول: هر گاه انسان عمداً نماز عشا را تا نصف شب نخواند، وقت آن گذشته و باید قضا کند، امّا اگر به واسطه عذری نخوانده باشد، باید تا قبل از نماز صبح به جا آورد و نماز او ادا است.(توضیح المسائل آیت الله مکارم، مسأله 680)

دوم: برای محاسبه نصف شب بنابر احتیاط از اول غروب آفتاب تا اذان صبح محاسبه می شوند. وسط این زمان، نیمه شب می باشد. (توضیح المسائل آیت الله مکارم، مسأله 679)