حضرت وقتی هم که از مدینه خواست بیرون بیاید، کنارقبر پیامبر(ص) آمد و نماز خواند و خداحافظی کرد. همچنین کنار قبر مادرش زهرا(س) نماز به جای آورد و خداحافظی کرد.
در مطلب حاضر حجت‌الاسلام قرائتی نکاتی را درباره جلوه‌های مختلف نماز در حرکت نجات‌بخش امام حسین(ع) بیان کرده است.
مراسم زیارت و پیاده‌روی اربعین قدمتی به اندازه تاریخ کربلا دارد. اما چند سالی است تبدیل به یک مناسک پرشکوه دینی و سیاسی شده است. این آیین پرشور و باشکوه دارای مولفه‌ها و ویژگی‌های مهم , منحصر به فردی است که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم:
ای ڪاش جهان پَرتُوِ نــورت میشد
می آمدی و محوِ حضــــورت میشد
این لشگرِ اربعــین ارباب حســــین
ای ڪاش که لشگرِ ظهورت میشد
دل نوشته ی زیبای کامیلا سلستینو
بانوی تازه مسلمان از کشور برزیل برای پیاده روی اربعین :
-شاید کسی با خودش بگوید:
از خانه هم می توانم به حسین(ع) سلام بدهم؛
از خانه هم می توانم زیارت اربعین بخوانم .
-چرا باید سختی چند روز پیاده روی را به جان بخرم
و مسیری طولانی در گرما و
سرما طی کنم
تا کسی را زیارت کنم که همین لحظه در کنار من است.
پس بشنو سخن حضرت زینب(س) را که به یزید فرمود:
" به خدا که نمی توانی یاد و خاطره ی ما را محو کنی."
اگر من از خانه ام سلام دهم و تو هم از خانه ات سلام دهی
-به زودی پیام عاشورا و حادثه ی کربلا از یادها می رود.
-پیاده روی اربعین کاری زینبی است.
حر بن
یزید تمیمى که از فرماندهان جنگاور و دلیر عمر بن سعد بود و همو بود که در
وهله نخست ، راه را بر امام حسین علیه السلام بست و او را به اجبار و اکراه
به کربلا رهسپار گردانید
وقتى بزرگوارى امام حسین علیه السلام و حقیقت خواهى وى را ملاحظه کرد و از سوى دیگر متوجه نیت هاى پلید عمر بن سعد و لشکریان عبیدالله بن زیاد و جنایت ها و ستم کارى هاى آنان گردید ، از خواب غفلت و دنیاطلبى بیدار شد و در خود احساس نگرانى و ندامت نمود و در وى دگرگونى شگفتى به وجود آمد.
رهبر معظم انقلاب
در مراسم شب خاطره دفاع مقدس:
نگذارید حادثه دفاع مقدس فراموش شود
کسانی برای ضعیف کردن این حقیقت در زندگی و ذهن ما انگیزه دارند
همــان کســانی که برای کشــورهای اســـلامی برنامه ریزی می کنند
و به آنها ابلاغ میکنند و آنها هم قبول میکنند که مساله جهاد و شهادت
را از مجموعه کتابهای معارف دینی و مدارس و دانشگاه حذف کنند
همان انگیزه ها در داخل استمرار پیدا میکند
نباید غفلت کرد.
السلام علیک یا صریع الدمعة العبری.
السلام علیک یا مذیب الکبد الحری.
السلام علیک یا صریع العبره السابکة وقرین المصیبة الراتبه.
دیدگانت پر اشک، لبانت خشکیده،
سینه ات گداخته، قلبت شعله‌ور،
روحت پرتلاطم، لیکن مهار نفست برمشت.
سرود ایمان بر لب، نوای توحید در کام،
یاد خدا در دل، دستار پیامبر بر سر،
کهنه‌پیرهن امانت مادر بر تن، بزم اشکواره در پیش.
ای حسین، ای رازدار منزل وحی؛
غم سرای خیمه هایت، سوزش قلب زنانت،
گریه‌نوباوگانت، آه و سوز خواهرانت،
العطش از دخترانت، عالمی را اشک ریزان میکند!
ای حسین ای رهنمای راه ایمان،
ای حسین ای جرعه نوش جام یزدان،
کوفیان‌بد صفت، نامردمان بی مروت،
گران بی فتوت، حیا از مادرت زهرا س نکردند!
ای حسین جان ای خون یزدان!
واژگان در چکامة شور تو ناتوان،
شعر گویان در ستایش صبر تو حیران،
و ادیبان دربیان ایثار تو سرگردان.
یا حسین! نیایت به شهادت پذیری ات جان یافت،
زکریا(ع) به غم آمیخته بانامت ره جست،
فطرس به برکت گاهواره تو بال یافت.
گویی که در قربانگاه زمین‌ِ
آرزوحاجیان قربانی به یاد تو کنند؛
و گویی احرام به تن داران
در سرزمین عرفات دنبال راه توروند
که تو فرزند مکه و بط‌حایی،
فرزند زمزم و صفایی، پور حل و منایی.
گرگان بیشة شهوت،
پارگان تنت را تن پاره کردند،
روبهان مرغزار حیله دعوت‌نامه‌ها را به شمشیر باز کردند
و حرامیان بستر کفر دست پلید خویش را
برای بیعت به‌سوی تو گشودند
که چه نیک فرمودی:
«ان الدعی بن الدعی قد رکز بین اثنتین بین السله والذله
و هیهات منا الذلة یابی‌اللّه ورسوله والمؤمنون وحجور طابت
وطهرت وانوف حمیة ونفوس ابیه من ان توثر طاعة‌اللئام علی مصارع الکرام
آگاه باشید که زنازاده ی پسر زنازاده، مرا بین دو چیز قرار داده است؛
کشته شدن یا تسلیم شدن با ذلت و خواری، لیکن ذلت از ما دور است،
خدا راضی نیست که ما ذلیلانه تسلیم شویم و پیغمبر خدا،مؤمنان
و دامن های پاک و پاکیزه ای که در آن پرورش یافته ایم
و آن مردانی که از تن دادن به زیربار ستم منزه اند، راضی نیستند
که ما اطاعت افراد پست را بر قتلگاه کریمان و بزرگواران برگزینیم
محمدبن طاوس، لهوف،ص 86
